|
Geyveli Er Ali, BANDIRMA VAPURU’nda Samsun’a çýkmýþtý
Tam 97 yýl geçmiþ. Gazi Mustafa Kemal’in “Samsun’a Kurtuluþ Ýçin Ayaðýný Bastýðýndan Bu Yana”. Bir milletin makûs talihini deðiþtirecek ilk adýmý attýðýnda yanýnda 23 görevli, 25 erat, 20 mürettebat, 2 gizli yolcu (Biri Refet Bele)’den oluþan toplam 70 kiþi ve altý eyerli at yol arkadaþý olarak Samsun’a O’nunla birlikte adým atýyorlardý. “Bandýrma Vapuru”nda bulunan 25 eratýn içinde var olan askerden birinin mezarý hala meçhul. Adýna anýt dahi yok, memleketinde.
Ýstiklal Savaþý’nýn ilk ateþinin yakýldýðý gün olan bir 19 Mayýs’ý daha geride býraktýk. 19 Mayýs münasebetiyle, Mustafa Kemal Paþa’nýn Samsun yolculuðu hakkýnda bu yýl da çok sayýda yayýn yapýldý. Gelin bundan sonrasýný Araþtýrmacý-Yazar Murat Bardakçý’nýn birkaç yýl önce söylediklerine býrakalým. “…Bu yayýnlarýn hemen hepsinde yer alan yolcu listesi Fethi Tevetoðlu’nun ‘Atatürk’le Samsun’a Çýkanlar’ isimli eserinden alýnmýþtý. Samsun yolcularýnýn 18 kiþi olduðu söyleniyordu ama listeler maalesef eksikti, zira Bandýrma Vapuru ile Samsun’a gidenler 18 deðil tam 48 kiþiydi. Bu 48 kiþiden 23’ünü Mustafa Kemal Paþa ile karargâh mensuplarý, 25’ini de er ve erbaþlar teþkil ediyordu. Ýþte, artýk her 19 Mayýs’ta tekrar eden bu hatalarý görünce, Mustafa Kemal Paþa ile beraber Samsun’a gidenlerin tam listesinin doðru þeklini, Paþa’nýn ‘kendi belgelerine’ dayanarak yayýnlamak istedim. Bir kýsmýný daha önce bir kitabýmda da kullandýðým Paþa’nýn Samsun’a gidiþ belgeleri, Ýstiklal Savaþý’nýn önde gelen kumandanlarýndan Kazým Karabekir Paþa’nýn þimdi hayatta olmayan damadý Prof. Dr. Faruk Özerengin’de bulunuyordu. Rahmetli Faruk Bey bundan yýllarca önce dosyanýn bir kopyasýný alma ricamý kabul etmiþ, hiç unutmuyorum, kayýnpederinin Erenköy’deki köþkünün hemen yaný baþýndaki evinde muhafaza ettiði evraký karlý bir günde yanýmýza alýp iyi bir fotokopici bulabilmek için dükkân-dükkân dolaþmýþtýk.” Araþtýrmacý-Yazar Murat Bardakçý, 19 Mayýs yolcularýný 25 Er ve Erbaþ, 22 subaydan oluþan bir karargâh maiyetiyle çýktýðýný belirtiyordu. Peki, kimdi bunlar?
Anlatalým, o günlerin durum-u halini isterseniz dilimiz döndüðünce, kalemimiz yazabildiðince.
Türkiye Cumhuriyeti'nin tarihindeki önemli olaylardan biri Atatürk'ün Samsun'a ayak basýþýdýr. Türk Milleti Birinci Dünya Savaþý sonrasýnda kötüleþen koþullar içinde kurtuluþ çareleri ararken büyük bir lider Mustafa Kemal Atatürk ortaya çýktý ve Samsun'a ayak basarak “Kurtuluþ” yolunu açtý. Dolayýsýyla Atatürk'ün 16-19 Mayýs 1919 Ýstanbul'dan baþlayan yolculuðu bir kurtuluþ dönemini simgeler. Atatürk’ün gençliðe armaðan ettiði ve “Gençlik ve Spor Bayramý” olarak kutlanan 19 Mayýs tarihinin önemini anlayabilmek için Atatürk'ün 16-19 Mayýs 1919 tarihleri arasýnda gerçekleþtirdiði Ýstanbul-Samsun yolculuðunu hatýrlamamýz gerekir. 1919 yýlý baþlarýnda Ýngilizler, Türklerin Pontus’çulara karþý geliþtirmiþ olduklarý direniþlerden rahatsýz olmaya baþlamýþlardý. Damat Ferit Paþa, Sadrazam olduktan sonra sorunun çözümü için yollar aramaya baþlamýþtý. 30 Nisan 1919'da 9. Ordu Müfettiþliðine atanan Mustafa Kemal, Samsun'a, görev bölgesindeki iç huzuru saðlamak, silah ve cephaneleri toplamak, vatandaþlara silah daðýtýlmasýný engellemek ve bunu yapan kuruluþlarý ortadan kaldýrmak üzere gönderildi. 16 Mayýs 1919'da Samsun'a hareket eden Mustafa Kemal 19 Mayýs 1919'da Samsun'a çýktý. Ýngilizlerin denetiminde olan Samsun'da milli mücadele hareketi için istediklerini gerçekleþtiremeyeceðini anlayan Mustafa Kemal, 25 Mayýsta Havza'ya geçti. Samsun'a çýkýþýný Mustafa Kemal, Nutuk'ta þu þekilde anlatmýþtýr: "1919 yýlý Mayýs'ýnýn 19'uncu günü Samsun'a çýktým. Genel durum ve manzara: Osmanlý Devleti'nin içinde bulunduðu durum, Dünya Savaþý'nda yenilmiþ, Osmanlý ordusu her tarafta zedelenmiþ, Þartlarý aðýr bir ateþkes Antlaþmasý imzalamýþ, Büyük Harbin uzun yýllarý boyunca, millet yorgun ve fakir bir halde. Milleti ve memleketi Dünya Savaþý'na sokanlar, kendi hayatlarý endiþesine düþerek memleketten kaçmýþlar. Saltanat ve hilafet makamýnda bulunan Vahdettin, soysuzlaþmýþ, þahsýný ve yalnýz tahtýný emniyete alabileceðini hayal ettiði alçakça tedbirler araþtýrmakta.
Damat Ferit Paþa'nýn baþkanlýðýndaki hükümet aciz, haysiyetsiz, korkak, yalnýz Padiþahýn iradesine tabi ve onunla beraber þahýslarýný koruyabilecek herhangi bir duruma razý, Ordunun elinde silahlarý ve cephanesi alýnmýþ ve alýnmakta. Ýtilaf Devletleri, ateþkes Antlaþmasýnýn hükümlerine uymaða lüzum görmüyorlar. Birer vesileyle itilaf donanmalarý ve askerleri Ýstanbul'da Adana vilayeti Fransýzlar, Urfa, Maraþ, Gaziantep Ýngilizler tarafýndan iþgal edilmiþ. Antalya ve Konya'da Ýtalya askeri birlikleri, Merzifon ve Samsun'da Ýngiliz askerleri bulunuyor. Her tarafta yabancý subay ve memurlar ve ajanlar faaliyette. Nihayet baþlangýç kabul ettiðimiz tarihten dört gün önce 15 Mayýs 1919'da itilaf Devletleri'nin uygun görmesiyle Yunan ordusu Ýzmir'e çýkartýlýyor. Bundan baþka, memleketin her tarafýndan Hýristiyan azýnlýklar gizli, açýk milli emel ve maksatlarýný gerçekleþtirmeðe, devletin bir an evvel çökmesine, çalýþýyorlardý." Samsun iþgal kuvvetleri için önemli noktalardan biriydi. Stratejik bakýmdan büyük öneme sahipti ve Karadeniz'den Orta Anadolu'ya açýlan en rahat ve güvenilir bir kapýydý. Ýngilizler 9 Mart 1919 tarihinde Samsun'a askerî birlik çýkarmýþlardý. Buna tepki olarak Türk Makineli Tüfek birliðinden Hamdi adýndaki bir teðmenin askerlerini alarak daða çýkmasý dikkatleri bu bölgeye çekti ve Ýngiliz Yüksek Komiserliði'nin de Türk halkýnýn silâhlandýðý konusundaki þikâyetleri üzerine bu bölgeye güvenilir bir kumandanýn olaðanüstü yetkilerle gönderilmesine karar verildi.
Bu kumandan Mustafa Kemal Atatürk'tü ve Atatürk uzun zamandan beri ülkenin içinde bulunduðu bu umutsuz duruma üzülüyor ve bir þeyler yapmak için Anadolu'ya geçmek istiyordu. Bu O'nun için bulunmaz fýrsattý. Atatürk beraberindeki kiþilerle beraber 16 Mayýs 1919 Cuma günü öðleden sonra “Bandýrma” adýndaki eski bir vapurla Galata rýhtýmýndan ayrýlýr.18 Mayýs 1919 Pazartesi günü beklenen yolculuðun sonuna gelinir. Atatürk, Ýstanbul'dan baþlayan ve Samsun'da sona eren yolculuk esnasýnda görevli bir askerdi ve giyimi de buna uygundu ancak Samsun'a ayak bastýðý günden birkaç gün sonra asker deðil, sivil olarak hareket edecekti. Atatürk'ün Samsun'a çýkýþýnda gördüðü manzara pek parlak deðildi. Þehirde Ýngiliz iþgal kuvvetleri vardý. Halk kendisini koruyamayacak durumdaydý. Atatürk bugün müze haline getirilen Hýntýka Palas'ta kaldýklarý süre içinde hep bu sorunlarý düþündü, yolculukta geçirdiði uykusuz geceler sona ermemiþti; þimdi de burada uykusuz geceler baþlýyordu. Ama O'nda ve O'nun gibi düþünenlerde bu azim oldukça hiçbir engel aþýlmaz deðildi. Öte yandan Samsun’un Milli Mücadeledeki diðer önemli tarafý, Mustafa Kemal Paþa’nýn Samsun’a iliþkin görevinin belirlenmesinde Osmanlý Hükûmeti’nin ne derece etkili olduðu hususudur. Çünkü Samsun’a gidiþ, baþlangýçta mevcut hükümete karþý bir tavýr deðil bilakis Ýstanbul Hükûmeti’nin zaruri gördüðü askeri ve idari bir sorumluluktur. Ancak gerek olaylarýn seyri gerekse Atatürk’ün bizzat kendisinin dile getirdiði hatýralarýndan anlaþýlan, Ýstanbul Hükûmeti’nin Mustafa Kemal Paþa’yý bu göreve getiriþinde ayný düþüncelere ve hedeflere ulaþmak isteðinin olmamasýdýr. Nitekim Mustafa Kemal Paþa Sivas’ta, Heyet-i Temsiliye Karargâhýnda Samsun’a gidiþini Kýlýç Ali’ye þöyle anlatmýþtýr. “… Ben tasarladýðým programýmý Þiþli’deki evimin bir köþesinde oturarak ve birtakým pestenkerani anasýrla görüþerek tatbik edebileceðime kani olmadýðým içindir ki doðrudan doðruya milletle temasa gelmek istedim. Cevherini çok ala bildiðim ve çok sevdiðim milletimin içinde ve onunla birlikte hareket etmeyi daha faydalý, hatta çok lüzumlu gördüm. Senelerden beri ýstýrap içinde bulunan Anadolu’nun derhal varlýðýna karýþmak elbette ki daha salim bir düþünce idi. Bundan dolayý 3.Ordu Müfettiþliðine tayinimi temin ettim ve Seyrisefainin küçük bir vapuruna binerek karargâhýmla birlikte alelacele yola çýktým. Bazý dostlarým bana Ýngilizlerin yolda gemiyi batýrmasý ihtimali olduðunu söyledikleri halde kulak asmadým, kýymet vermedim…”.
Mustafa Kemal Paþa Ýstanbul’dan Anadolu’ya geçiþini anlatýrken gözleri parlayarak bütün heybetiyle “…memleket için yegâne kurtuluþ çaresinin, milli birliðin muhafazasý olduðunu ve içinde yaþanýlan felaketlere birlikte mukavemet edilerek milletin ancak bu sayede kurtulabileceðini, milletle beraber behemehâl ve mutlaka bu gayeye varacaðý kanaatini izhar ediyordu” demiþtir. Mustafa Kemal Paþa ‘nýn 9. Ordu Müfettiþliðine tayini, Ali Fuad (Cebesoy) Paþa’dan baþlayýp zamanýn Dâhiliye Nazýrý Mehmet Ali Bey Sadrazam Damad Ferid Paþa ve Sultan Vahideddin’e kadar uzanan bir tavsiye zinciri sonucunda gerçekleþmiþtir. Mehmet Ali Bey’in Ali Fuat Paþa’nýn ailesi ile dünür olmasý ve bu arada Ali Fuat Paþa’nýn rahatsýzlýðý dolayýsýyla Ankara’dan Ýstanbul’a gelmesi sýrasýnda ona bu tavsiyede bulunmakla kalmamýþ, ayný zamanda onun Ýttihatçý olmadýðýna Mehmet Ali Bey’i ikna etmiþtir. Öte yandan Samsun ve havalisinde asayiþsizlik durumu ortaya çýkýnca Mehmet Ali Bey Sadrazam Damad Ferit Paþa’ya meselenin halli için bölgeye Mustafa Kemal Paþa’nýn gönderilmesini teklif etmiþ ve ayrýca onu bu hususta ikna etmeyi de baþarmýþtýr. Damad Ferit Paþa meseleyi Padiþah’a arz ederken göreve Mustafa Kemal Paþa’nýn tayini için ayrýca Vahideddin’i ikna etmesi gerekmemiþtir. Zira Sultan Vahidettin Mustafa Kemal Paþa’yý çok iyi tanýmakta olup þahsi kabiliyetini takdir etmekte ve deðerini bilmektedir. Mustafa Kemal Paþanýn 9. Ordu müfettiþliðine tayininde baþta Sultan Vahidettin olmak üzere zamanýn sadrazamý Damad Ferid Paþa, Dâhiliye nazýrý Mehmed Ali Bey, Harbiye Nazýrý Þakir Paþa, Erkan-ý Harbiye-yi Umumiye Reisi Cevad (Çobanlý)Paþa ve Erkan-ý Harbiye-i Umumiye Ýkinci reisi Diyarbekirli Kazým Paþa gibi büyük devlet erkânýndan bazýlarý þahsi kaygýlarýný bazýlarý da milli menfaatleri gözeterek bu tayin üzerinde hepsi de etkili rol oynamýþlardýr. Her ne sebeple olursa olsun Mustafa Kemal Paþa’nýn tayini meselesi baþlangýçta normal bir idari-askeri karar gibi gözükmüþ fakat sonuçlarý itibariyle yok olma tehlikesiyle karþý karþýya kalan bir milletin istiklal mücadelesinde hareket noktasýný oluþturmuþtur. Atatürk, Nutuk’ta memleketin kurtuluþuyla ilgili o gün var olan birkaç çareyi izahtan sonra kendi kararýný ciddi ve hakiki karar olarak telakki etmekte ve bunu “Efendiler, bu vaziyet karþýsýnda bir tek karar vardý. O da hâkimiyeti milliyeye müstenit, bilâkaydüþart müstakil yeni bir Türk Devleti tesis etmek! ” olarak açýkladýktan sonra “Ýþte daha Ýstanbul’dan çýkmadan evvel düþündüðümüz ve Samsun’da Anadolu topraklarýna ayak basar basmaz tatbikatýna baþladýðýmýz karar, bu karar olmuþtur.” demektedir. Mustafa Kemal Paþa’nýn Samsun’a gelmesiyle ilgili 1927 yýlýna ait bir yazýda þunlar yazýlmýþtýr: “Ordu müfettiþi namý altýnda memleketimize ayak basan bu simadan o zaman kimse bir þey anlamamýþtý… Çünkü o zaman memleket kafasý yerinde anlayacak vaziyette deðildi. Muhtelif ve mütteza kavgalarýn hâsýl ettiði hay-huy içinde kendinden geçmiþ gibi idi. O büyük sima, burada bir hafta sessiz durdu. Etraf ve eknahý dinledikten sonra mekâný Anadolu içlerine nakletti. Ýþte o zaman o büyük simadan bir þeyler okunmaða baþladý. Meðer o sima, o zat, o zekâ ordu müfettiþi deðil, bir vatan mübeþþiri imiþ… üç sene sonra vatanýn nail olacaðý þerefli istiklalini müjdeliðe gelmiþ. Pek sarih olarak malûmdur ki böyle bir nasip davasýndaki hakkýmýzýn mertebesi yüksekti. Belki de birincidir. Çünkü Anadolu’yu kurtarmaða gelen o büyük Türk, Anadolu topraðý olarak ilk adýmýný Samsun iskelesine atmýþtýr.” Mustafa Kemal Paþa, Samsun’da güvenliðin korunmasýný saðlayacak tedbirleri aldýktan ve ordu ile ilk temasý kurduktan sonra hem daha sakin bir çevrede çalýþmak ve Anadolu’nun içlerine doðru biraz daha ilerlemek hem de Samsun’un Ýngiliz iþgalinde ve kýyýda bulunmasý ve civarýndaki Rum çetelerinin faaliyetinden ötürü karargâhýnýn içerde daha emin bir yere naklini gerekli gördüðünden 25 Mayýs 1919 günü “Gençlik Marþý”ný söyleyerek 80 km içerideki küçük bir kaplýca kasabasý olan Havza’ya gelerek halký milli mücadele fikri etrafýnda toplamaya ve hazýrlamaya baþlamýþtýr. Milli Mücadelenin ilk yýllarýndaki harekâtýn ordudan çok “Kuva-yý Milliye”ye dayanmasý da Milli Mücadele’nin Türk Milleti’ne mal etmek amacýna hizmet etmiþtir.
Gelelim Bandýrma Gemisi’ne ve personeline. Bandýrma Gemisi, 1878’de Ýngiltere’nin Paisley’deki H. Macýntyre tezgâhýnda Trocadero adýyla yük ve yolcu gemisi olarak inþa edilmiþ, topu-topu 279 gros, 192 net tonluk, küçücük bir vapur yavrusudur. Uzunluðu 49 metre, geniþliði 6 metre kadardý. Ýki silindirli, 50 beygir gücünde, iki geniþlemeli bir buhar makinesi vardý. Tek usukuruyla saatte ancak 8-9 mil yapabiliyordu. Önceleri merkezi Londra da bulunan Dousey&Robinson denizcilik kumpanyasý tarafýndan çalýþtýrýlmýþ, beþ yýl sonra Pireli armatör H. Psicha’ya satýlarak direðine Yunan bayraðý çekilmiþtir. Bir süre “Kymi” adýyla yolcu ve yük taþýmýþ, sonra yine Pireli bir baþka armatöre satýlmýþtýr.1894 yýlýnda Ýdare-i Mahsusa tarafýndan satýn alýnarak gönderine Türk Bayraðý çekildiði zaman onaltý yýllýk bir tekneydi. Bizler ona Bandýrma adýný vermiþtik, ama yabancýlar, çoðu öteki gemimize de yaptýklarý gibi ona, Bandýrma’nýn batýlý dilindeki adýyla “Panderma” demiþlerdi.1910’da, Meþrutiyet’in ilanýnýn hemen sonrasýnda Ýdare-i Mahsusa yeniden yapýlandýrýlarak Osmanlý Seyr-ü Sefain Ýdaresi adýný alýnca, bacasýna kuruluþun ayyýldýzlý, çift çapalý yeni forsu yerleþtirilmiþti. Kim bilirdi ki, yýllarýn yorgunu bu çürük gemi, son dönemlerinde çok önemli bir iþ baþaracak, genç Türkiye Cumhuriyeti’nin tarihinde þerefli bir yer alacaktý. Bu arada neler-neler geçmiþti bu küçük gemi yavrusunun baþýndan! 1891 yýlýnýn 12 Aralýk günü Erdek önlerinde seyrederken kayalara bindirerek batma tehlikesi geçirmiþ, ancak ertesi yýl yüzdürülebilmiþti. 1915 yýlýnýn 28 Mayýs günü de Marmara’da seyir halindeyken E-11 boda numaralý Ýngiliz denizaltýsý tarafýndan torpillenmiþ, yine batmak üzereyken mürettebatýn büyük çabalarý son anda gemiyi kurtarmýþtý. Ýþte, Ýsmail Hakký Kaptan’ýn 1 Mayýs 1919 günü süvariliðine getirildiði gemi, böyle bir gemiydi. Yýllarýn süvarisi, 16 gün sonra Mustafa Kemal Paþa ile ideal arkadaþlarýný Ýstanbul’dan alarak Samsun’a götürmek görevinin kendisine verileceðini nereden bilebilirdi?” Bazý çevreler Bandýrma Vapuru’nun yetersiz bir personelle Samsun’a hareket ettiðini vurguladýlar, oysa Bandýrma Vapuru 19 Mayýs’ta Samsun yolculuðuna çýktýðýnda gemi Süvarisi Ýsmail Hakký Durusu ile birlikte 20 kiþilik bir mürettebata sahipti. Bu mürettebatýn listesi ve görevlerini gösterir liste þöyledir: Ýsmail Hakký Kaptan (Süvari), Üsküdarlý Tahsin (Ýkinci kaptan), Mehmet Aða oðlu Hacý Süleyman (Baþçarkçý), Ýsmail (Kâtip), Hasan (Lostromo), Göreleli Þükrü oðlu Temel (Serdümen), Alioðlu Basri (Serdümen), Rizeli Süleyman oðlu Mahmud (Ambarcý), Silivrili Hasan oðlu Ahmed (Ambarcý), Süleyman oðlu Cemil (Tayfa), Hüseyin oðlu Rahmi (Tayfa), Mesut oðlu Temel (Tayfa), Muharrem oðlu Hacý Tevfik (Birinci kamarot), Ýbrahim oðlu Mehmed (Kamarot), Mustafa oðlu Halid (Kamarot yamaðý), Koyulhisarlý Yusuf oðlu Halid (Ateþçi), Hasan oðlu Mehmed (Kömürcü), Mehmet Ali oðlu Ömer, Faik (Kömürcü), Ýsmail Hakký (Vinçci), Ali oðlu (Vinçci) . Bandýrma Vapuru’nun Samsun’a yolculuðu sýrasýnda Atatürk’ün yanýnda bulunanlarýn sayýsý konusunda son olarak araþtýrmacý Murat Bardakçý, delillere dayandýrarak 19 Mayýs yolcularýný 48 kiþi olarak belirlemiþtir. Hürriyet gazetesindeki köþesinde Murat Bardakçý bu konuda þunlarý dile getirmekte, bu iddiasýný nereye hangi belgelere dayandýrdýðýný þöyle açýklamaktadýr: “Ýstiklal Savaþý’nýn ilk ateþinin yakýldýðý gün olan bir 19 Mayýs’ý daha geride býraktýk. 19 Mayýs münasebetiyle, Mustafa Kemal Paþa’nýn Samsun yolculuðu hakkýnda bu yýl da çok sayýda yayýn yapýldý. Bu yayýnlarýn hemen hepsinde yer alan yolcu listesi Fethi Tevetoðlu’nun ‘Atatürk’le Samsun’a Çýkanlar’ isimli eserinden alýnmýþtý. Samsun yolcularýnýn 18 kiþi olduðu söyleniyordu ama listeler maalesef eksikti, zira Bandýrma Vapuru ile Samsun’a gidenler 18 deðil tam 48 kiþiydi. Bu 48 kiþiden 23’ünü Mustafa Kemal Paþa ile karargáh mensuplarý, 25’ini de er ve erbaþlar teþkil ediyordu.” Murat Bardakçý ayný yazýsýnda Mustafa Kemal’in 25 Er ve Erbaþ, 22 subaydan oluþan bir karargâh maiyetiyle çýktýðýný belirterek bu karargâh maiyetinde bulunanlarýn isimlerini yayýnlamýþtýr. Ben bugün burada subaylarýn listesini genel anlamda bilindiði için burada vermek istemiyorum ancak erat listesini vermek ve o gün Gazi Mustafa Kemal ile birlikte Samsun’a ayak basan “eratý tanýtmak istiyorum”. Ýçlerinde birde Geyveli Er Ali vardý. ‘da 91 yýl önce Gazi Mustafa Kemal ile birlikte Samsun’a adým atanlardan oldu. Bugün mezarý “meçhul” ve memleketinde adýna bir anýt ya da kitabesi dahi yok. Osman Nuri oðlu Ali Faik Efendi (kýdemli çavuþ),Ýbrahim Ýzzet oðlu Átýf (kýdemsiz çavuþ), Aydýnlý Ali oðlu Musa (çavuþ),Konyalý Mustafa oðlu Kemal (çavuþ), Konyalý Kemal oðlu Mustafa (çavuþ), Sivaslý Ali oðlu Rýfat (onbaþý), Sivaslý Rýfat oðlu Ali (onbaþý),Çatalcalý Tevfik oðlu Âdem (onbaþý), Sincanlý Hüseyin oðlu Mehmed (er), Sincanlý Ahmed oðlu Emin (er), Sincanlý Mustafa oðlu Ýsmail (er), Sincanlý Ýbrahim oðlu Ömer (er), Alanyalý Kerim oðlu Mehmed (er), Sungurlulu Hasan oðlu Elvan (er), Geredeli Mehmed oðlu Mehmed (er), Mudurnulu Mehmed oðlu Durmuþ (er), Geyveli Mehmed oðlu Ali (er), Geredeli Þakir oðlu Nuri (er), Akhisarlý Hasan oðlu Hüseyin (er), Tokatlý Abdullah oðlu Mehmed (er), Divrikli Abdullah oðlu Musa (er), Kadýköylü Mehmed oðlu Hasan (er), Yenihanlý Bekir oðlu Mahmud (er), Üsküdarlý Ýhsan oðlu Mehmed Lütfi (er), Ýzmirli Abdullah oðlu Ali (er). Hepsi bu… Anlatacak ne varsa varýn sonraya kalsýn.
Ýrfan Özdilek Niþancýk hakkýndaki diðer yazýlar
Gsterim: 2413 | E-posta
|
