Sistem mantýðý ile düþününce, sebep sonuç iliþkisini daha farklý kuruyor insan.
• Atatürk’ü göklere çýkarmak, tüm çözümü onda bulmak; Erdoðan’ýn tek adamlýðýný destekliyor ve meþrulaþtýrýyor sanki.
• 30 Aðustos zafer bayramýný kutlamak; Yunanistan ile düþmanlýðýmýzý körüklüyor sanki.
• Takým taraftarlýðýnda koyu olmak, ülkeyi taraflara bölmek isteyenleri destekliyor sanki.
• Türk, Türk diye konuþmak, Kürtleri ayrýþtýrýp, ötekileþtiriyor sanki.
• Mutlak, deðiþmez, tartýþýlmaz bir inanç yaklaþýmý, yaratýcýlýðý ve innovasyonu engelliyor sanki.
• Ýngilizce konuþanlarý düþman görünce, Ýngilizce öðrenilmiyor sanki.
• Kurban bayramýnda koyunlarý ortalýkta kesmek, öldürmeyi normalleþtiriyor sanki.
• Erkekte güç, kadýnda güzellik üzerine kurulu iliþki, aþký mal’laþtýrýyor sanki.
Genelden özele geçecek olursak, yaptýðýmýz davranýþlar, kiminle görüþtüðümüz, hobilerimiz, iþimiz vb. Yani tüm tercihlerimiz þimdiki sonuçlarý getiriyor. Bir on yýl önceki kararýmýz, þimdi burada olmamýzýn sebebi.
Türkiye’nin son halide bizlerin 10 yýl önce yaptýklarýnýn sonucu. Ne ekersek, onu biçeriz. O yüzden þikayet etmeyin; çalýþmaya devam.
