|
Saçlarýma takýlmýþtý esaret çektim çýkardým; biraz saçým yolundu, biraz beyaz göründü.
Olacak o kadar dedim, az sabýr yetti, bir kutu da saç boyasý.
Þimdi konuþ dedim saçýma, güldü; ben de güldüm. O zaman beraber gülelim hayata, takýl benimle dedim. Ama kararsýzdý saçlarým, ürkekti korkaktý, hatta dehþet içindeydi. Sanki her yerde kaçak aranýyor" diye ilanda yazýlý olan benim saçlarýmdý. Bazen bir berenin altýna saklandýlar bazen bir þapkanýn.
Sanki dünyanýn bütün günahlarý benim saç tellerimdeydi; uyuþturucu kaçakçýlýðý, silah tüccarlýðý, insan ticareti, organ hýrsýzlýðý......
Sanki eþarbýmý atýnca yapýþacaktý bir kötü lakap.
Sanki þaþýrmýþlýðýmýn, yoldan çýkmýþlýðýmýn, dinimi inkar etmiþliðimin kanýtýydý bendeki deðiþim. Sorulmayan sorular, hayretle bakan bakýþlar.
Yýllarýn esareti olmasa tadýna varamazdým, sevici rüzgarýn. O da özlemiþ saçlarýmý, her telini ayrý okþayýp seviyor. Aþýkmýþ, saçýmýn her teline ayrý beste yapýyor.
Ya gözlerimin esareti; ne zamandýr esirdi onlar. Sanýrým yalnýzca okurken özgürdü benim gözlerim; baþka zaman ise, utangaç, mahcup, ürkek.
Neden korkuyordu ki gözlerim. Sanki karþýmdakini okumaktan korkuyordum. Ya hakkým olmayan bir sevgiyi hayranlýðý görmekten, ya da kötü bir niyeti görmekten. Aslýnda bazen bakmadan da karþýmýzdaki gözlerin konuþtuðunu duymuyor muyuz, duyuyoruz anlýyoruz elbette ama anladýðýmýzý çaktýrmýyoruz aklýmýzca.
Þimdi gözlerim de çok cesur. Sevgiyle bakana, sevgiyle karþýlýk veriyor; kýzan, emreden, sorguya çeken gözlere de öyle bir posta koyuyorlar ki, helal olsun gözlerime.
Kalbimi de özgür býraktým en sonunda. Belki de ilk özgür kalan oydu, belki de ondan yüz bulup isyan çýkarmýþtý saçlarým, gözlerim.
Kaç kat kilit varmýþ benim kalbimde, küflenmiþ, paslanmýþlar; açtým her birini, yardým almadým desem yalan olur.
Dünya kirlenmiþ belki de hep kirliydi, kim bilir. Bir yanda sonu gelmez savaþlar, bir yanda açlýk yokluk, bir yanda cehalet, bir yanda akla zarar lüks hayatlar.
Ýnsanlar dövüþmekten, savaþmaktan korkmuyor, utanmýyor; kadýn cinayetlerinin, çocuk tacizlerinin, tecavüzlerin, sürgünlerin, göçlerin, küfürlerin sonu gelmiyor.
Oysa bütün bunlara raðmen insanlar birbirlerine sevgi sözcüðü söylemekten korkuyor, çekiniyor, utanýyor.
Kalbime sev, dilime utanma söyle diye rica ettim.
Sevginin kadýný erkeði yok, sen anne rahmine düþtüðünde cinsiyetin yoktu, meleklerin de cinsiyeti yok, sen de bir meleksin, sevmekten ve söylemekten korkma dedim.
Dostlarým arkadaþlarým çoðaldý. Dostlarýmýn kadýn mý erkek mi olduðunu hatýrlayamaz oldum. Sevgiyle söylenmiþ her söze verecek bir cevabým var.
Özledim diyene koþan ayaklarým var, uzanan elleri de sevgiyle tutan ellerim. Kollarým hep açýk artýk yüzüm de daha bir güleç.
Ýki yüzlülere býraktým ayýplarý.
Dindar görünüp; evindekilere dünyayý zindan edenlere, yetim hakký yiyip mal kaçýranlara, ana babasýna gerekli özeni göstermeyenlere, bir kadýný otuz sene evinde eþ gibi kullanýp, miras býrakmamak için nikah kýymayanlara, ilk eþi öldüðü halde onun maaþýný alýp baþka adamla nikah kýymadan yaþayana, otuz sene baþkasýna nikahlý adamla yaþayýp babasýndan maaþ alanlara, kiracýsýna kontrat yapmayýp ümreye giderken aman ha sakýn bankaya yatýrma kirayý, devlet vergi ister benden diyenlere, kul hakký yemekten korkmayanlara, menfaati için yapýlan haksýzlýklara sessiz kalanlara.
Çalýþtýðý iþi gereði gibi yapmayýp kaytaranlara, son aylarda gördüðümüz üzre hak etmediði iþte çalma sýnav sorularý ile çalýþanlara, terfi edenlere, eðitim görenlere..
Bir gülüþten, iki tel kadýn saçýndan korkanlar dünyayý baþýmýza yýkmaya kalktý. Sevenden seviþenden korkanlar dünyayý savaþ meydaný yaptý; kalpten dile varýrken içimizi yakan Allah adý eli silahlý bombalý adamlarýn diline düþtü.
Kalbine, diline, aklýna güvenmeyenler kendilerine þýh, aradý, yol aradýlar.
Saçýmý, elimi, dilimi, aklýmý, gönlümü, vicdanýmý özgür yaratan rabbime þükürler olsun.
Reyhan Karagöz Çetin hakkýndaki diðer yazýlar
Gsterim: 2213 | E-posta
|
