|
Hayatla aramda veresiye defteri olsun istemem. Madem ki her gün ömrümden yirmi dört saat alýyor; madem ki her gün beni sona bir adým daha taþýyor; ben de peþin peþin alýrým onda nem varsa.
Dalarým çýplak ayaklarýmla denizlerine. Balýðý ben olurum, kýzý ben olurum, yosunu ben.
Suyunda ben yüzerim, kumunda ben güneþlenirim; martýsý, þarkýsý, dalgasý ben olurum.
Kalmasýn isterim denizinde muradým.
Ýncisi ben olurum,.yelkeni ben, meltemi ben.
Madem ki bir gün daha çalacak ömrümden.
Derelere ben açarým kucak. Denizlere ben taþrým onu.
Kurbaðasý ben olurum, sazlýðý ben, kelebeði ben.
Her gün baþka bir yatak bulur, her gün baþka yerden akar, her gün baþka gölgeler çalarým. Salkým söðütlerin ocaģýna gider, salýncaklarý ben kurar,.aþýklarý kýyýda ben sallarým.
Madem ki daðlarý var hayatýn. Her maðarasýna ben girerim; kekikleri ben olurum, çekirgesi ben, kartalý þahini ben.
Her çiçeðini koklarým, her böceðini okþar, her yemiþini tadarým.
Yiðitlerini ben saklarým koynumda, destanlarý ben yazarým; baþýndaki duman da, efkâr da, çoban da ben olurum. Kalmasýn isterim ondan alacaðým.
Peþin peþin almak isterim hayattan alacaðýmý.
Gökyüzü ben olayým isterim. Denizleri, ovalarý, daðlarý ben örter korurum. Çatýsý ben olurum evlerin, þemsiyesi ben olurum ýslananýn, gölgesi siperi ben.
Yorganý olurum uyuyanýn, damý olurum evsizin, anasý olurum öksüzün.
Yýldýzý ben olurum göklerin, mehtabý ben, bulutlarý ben.
Buluttan buluta uzun atlama oynarým, yýldýzdan yýldýza salýncak kurarým, yakamozlarý ben tutuþtururum.
Uçurtmalarý yollarým ćocuklara, balonlarýný da, göðe yollanan dualarý da, hem de gerçek yaparak.
Bir gün daha gidecekse ömrümden; bastýðým toprak ben olurum, düþen yaprak ben, üþüyen aðaç ben.
Meyveyse yemek istediðim, kirazý ben olurum, inciri ben, dutu ben.
Bir çocuk iþtahýyla yaþarým hayatý. Ýki eline birden þeker alýp, bir ondan, bir bundan yalayan çocuk gibi. Masalýmý ben yazar ben okurum. Oyunumu ben kurar, sýkýlýrsam yine ben bozarým.
Her gün aþk icad ederim kendime.
Mecnun'u, Kerem'i, Ferhat'ý ben olurum; Leyla'sý, Aslý'sý, Þirin'i ben.
Unuttururum Ferhat'a o daðý, Mecnun'a çölü, Kerem'e yakan ateþi. Kavuþamayan her aþýðýn ahýný ben alýrým hayattan; kötü sonlarý ben silerim, dertli sazlarý ben kýrarým.
Kollarýmý açtýðýmda sararým dünyayý bir uçtan bir uca. Ayaðýmýn biri burdaysa, diðeri dünyanýn öte ucunda. Kucaðýmda dolu, göklerin tüm yýldýzlarý, denizlerin tüm incisi, bütün çocuklarýn þekeri.
Mutluluk saymaca oynarým; yalancýktan da olsa bazen, þakacýktan da olsa, imkansýz da olsa.
Gülücük yerleþtiririm yüzüme; hayata nispet olsun diye, giden güne üzülmem ki diye, alacaðýmý býrakmam ki sende diye.
Reyhan Karagöz Çetin
Reyhan Karagöz Çetin hakkýndaki diðer yazýlar
Gsterim: 6044 | E-posta
|
