|
FETÝH SABAHININ DESTANI
"Ýstanbul'un Fethinin 558.
Yýldönümü Münasebetiyle "
Ne olur surlarýn olsa da dili,
Fethi birer birer anlatsa bize.
Donanma döverken karþý sâhili,
Mehmet Han atýný sürdü denize;
Surlar büyük fethi anlatýn bize.
Edirne'den kalkan þanlý ordular,
Tam elli üç günde Bizans'ý aldý.
Haliç ve Boðaz'da köpüklü sular,
Yeni bir çað için hayâle daldý;
Ýstanbul'u, Fatih Mehmet Han aldý.
Komutanlar gezdi bütün cepheyi,
Dedi: Yiðitlerim bizimdir zafer.
Mehtap süslüyorken Otaðtepe'yi,
Surlar döðülerek yýkýldý yer yer;
Komutanlar dedi: Bizimdir zafer.
Eþsiz bir iniþle Türk Donanmasý,
Karadan süzülüp, Haliç'e indi.
Baþladý Bizans'ýn matemi, yasý,
Türklük, zafer bizim diye sevindi;
Donanma karadan Haliç'e indi.
Son hücum emrini verdi genç Fatih,
Týrmandý surlara nice yiðitler.
Ýstanbul bu sabah edildi fetih,
Bu sabah Tanrý'ya erdi þehitler;
Týrmandý surlara nice yiðitler.
Topkapý surlarý yalçýn mý, yalçýn,
Ulubatlý, nasýl çýktýn surlara?
Yeter Bizanslýlar, kapýyý açýn,
Yýllardýr hasretiz biz bu diyâra;
Ulubatlý, sancak dikti surlara.
Fatih'i beklerken Bizanslý kýzlar,
Konstantin bir okla vurulup öldü.
Fethi kuluyordu gökte yýldýzlar,
Zafer Türk'ün diye tarihler güldü;
Kostantin bir okla vurulup öldü.
Budur, tarihin en büyük savaþý,
Tekbîr sesleriyle girdik Bizans'a.
Hâlâ unutamaz topaðý, taþý,
Fetih sabahýný ne zaman ansa;
Tekbîr sesleriyle girdik Bizans'a.
Fahri ERSAVAÞ
Fahri Ersavaþ hakkýndaki diðer yazýlar
Gsterim: 4186 | E-posta
|
