Başbakan Ahmet Davutoğlu’nun geçtiğimiz hafta, Van’da yaptığı konuşmada Beyaz Toros tehdidi ülke gündemine oturdu.
AKP’nin tekrar tek başına iktidara gelmemesi halinde “Beyaz Toros” döneminin yeniden başlayacağını söyleyen Davutoğlu’nun sözleri çok tepki çekti.
Hep “Beyaz Toros”ların 1990’lı yıllarda Güneydoğu’da ve Doğu’da faili meçhul olaylarda kullanıldığı sanılır.
Oysa Beyaz Toros’lar AKP iktidarı döneminde de vardı.
Hem de Sakarya’da…
Anlatayım…
2003 yılı Mayıs ayıydı.
Bir akşam üzeri gazetenin santralinden arayan bir şahıs, benim takip ettiğim bir olaydan söz ederek elindeki belgeleri vereceğini söyledi.
Bir anlık gaflet mi dersiniz, cahil cesareti mi dersiniz, inandım, aşağıya indim.
Tozlu Cami’nin orada bahsedilen otoparka geldiğimde ne olduğunu anlamadan 2 kişinin arasında kaldım.
Yumrukları yiyince kendime geldim.
Kendimi onların arasında kurtarıp bağırmaya başladım.
Çevremde insanlar birikmeye başlayınca adamlar kaçmaya başladılar.
Yine manyak bir cesaretle peşlerinden koştum.
İleride plakasız Reault marka Europe model beyaz bir araca binip kaçtılar.
155’i aradım.
10 dakika gelen giden olmadı.
Emniyet Müdürü’nü aradım.
Ancak yarım saat sonra bir polis ekibi olay yerine gelebildi.
O esnada saldırganlar gidecekleri yere çoktan gitmişlerdi.
Ekibe eşkal bilgilerini verdikten sonra gazeteye geçtim.
Olaydan çok polisin duyarsızlığına sinir olmuştum.
Dost insan Ekipler Amiri Ahmet Ekerer gelip ikna etti, Emniyet’e gittim.
Emniyet Müdürü’ne ilgisizlikle ilgili tepkimi net bir şekilde ilettim.
Ama orada garip bir hava vardı.
Olağan yapılması gereken şeyler yapılmıyordu.
Sanık albümünden teşhis yapmak istedim.
Israrla albüm saklandı.
Zorladım. Albümü verdiler.
Bir iki isim tespit ettim.
Bir polis kulağıma eğildi, aklınca ayar vermeye çalıştı.
“Eğer bunlar değilse, tazminat davası açarlar” dedi.
Ben de inatla bu kişilerin bulunmasını istedim.
Emniyetten sonra akşam evdeyim.
Telefon çaldı.
Sağlık raporum alınmamış.
Bir polis ekibinin beni evden alacağı söylendi.
İndim aşağıda bekleyen araba Reault marka Europe model beyaz bir araçtı.
Sivil ekip arabasıydı.
Daha çok İstihbarat Şubesi bu arabaları kullanıyordu.
Bir anlamda o dönemin “Beyaz Torosu”ydu bunlar.
Yapacak bir şey yoktu.
Bunun bir tesadüf olmadığını bile bile arabaya bindim.
Sağlık kontrolünden geçtik ve şükür tekrar eve bırakıldık.
Tüm ısrarlarıma rağmen Sakarya polisi sanık albümünden teşhis ettiğim kişileri değil başkalarını karşıma çıkarmaya çalıştı.
Onlara bir türlü ulaşamadılar.
Olayı soruşturan Savcı, dosyayı kapatmak için defalarca yanına çağırıp şikayetimi geri almamı istedi.
Ben de ısrarla geri almadım.
Sakarya polisi 12 yıl önce yaşanan bu olayı çözemedi…
2 yıl sonra yaşadığımız “Uğur Kaya’nın dövülmesi” olayı da çözülemedi.
O yıllar Sakarya için karmakarışık bir dönemdi.
STK’lara yapılan operasyonlar, vurulan, hatta intihara zorlanan oda başkanları, işlerine, mallarına zorla el konulan işadamları bu karanlık dönemin mağduruydu.
Yine her tarafı provakasyon kokan toplumsal olaylar, basılan parti binaları, yakılan sendika binaları sıradan olaylar halindeydi.
Ve iktidarda başka bir parti değil AKP vardı.

İlk Yorumu Siz Yazın

Yorum Yaz

Lütfen Yorumlarınız Haberin Konusuna Uygun Olsun. Kişisel Sözlü Kelimeler Silinecektir.
Adınız:
Başlık:
BBCode:
Yorum:
Güvenlik Kodu:*
	Bu Habere Yazılan Yorumlar Hakkında E-Posta Aracılığıyla Bilgilendirilmek İstiyorum