Karatepeli Halil

Karatepe, Orta Bulgaristan Bölgesinde Abdurrezak Köyünün bir mahallesi. Halil, 1889 yılında burada dünyaya gelmiştir. Askere gitmeden evlenmişti. I. Dünya Harbi başladığında askerdi. Terhis edilmesine az bir zaman kalmıştı ki seferberlik ilan edildi. Evini, ailesini göremeden Yemen Cephesine gönderildi.

İngilizlere karşı verilen amansız mücadelede Yemen Cephesindeydi. Açlığı da gördü, Arap’ın ihanetini de. Yemen’i koruyamazsak Hicaz’ı nasıl koruruz dediler. Binlerce şehit verdik. Karatepeli Halil de dört kurşun yarası aldı. Öldürücü yerlerinden olmadığı için her seferinde tedavi edilip, cepheye geri döndü.

Yıl 1918. Almanlar yenildi, bizde teslim olacağız dediler. Mondros Ateşkes Antlaşması imzalandığında, serbest bırakılacaksınız dediler. Silahları teslim ettiler fakat İngilizler sözünde durmadı. Esir muamelesi yaptı askerlerimize.

Şöyle anlatmıştı Karatepeli Halil; “Büyük bir havuzu ilaçlamışlar. Bitlerden arınacaksınız, hastalıklara karşı ilaçlı suda yıkanacaksınız dedi İngiliz. Şüphelendi askerlerimiz. Vardır bunda bir bit yeniği dediler. Fakat zorunlu tuttu İngiliz havuza girmeyi. Bir de zincir çekti havuzun ortasından enine. Mecbur; kafayı da suya daldırmadan karşıya geçmek yasak. Nasılsa havuza girmeden kurtulmayı başardım. Ama havuza girenlerin çoğu kör oldu. Meğer suya gözleri kör edici bir ilaç koymuş İngiliz”.

Askerleri memleketlerine falan ulaştırmak yok. Herkes başının çaresine bakacak. Karatepeli Halil de düşmüş yollara. Bazen işgalci İngilizlerin şımarık askerleri, bazen Arap eşkıyaları, birçok askerimizi bu yolarda öldürmüşler. Su isteyen ekmek isteyen alamamış Arap’tan. Yarı aç yarı tok yollarda perişan.

Şam’ a kadar geldim diyor Karatepeli Halil. Şam’da da Araplar soymuşlar. Soyup da ne alacaklar; düşmanlık olsun. “Elbiselerimi, ayakkabılarımı alıp anadan üryan bıraktılar” diyordu. “Utancımdan bir çalılığın arkasına gizlendim, hava kararana kadar bekledim. Sonra oradan geçen bir Arap’ın kafasına odunla vurarak bayılttım. Bende onun giysilerini alıp giydim, yoluma öyle devam ettim” diyordu.

Dört buçuk ay sürmüş yolculuk. Kendi ailesinin Adapazarı’na geldiğini, burada bir köy kurduklarını öğrenmiş. Abdurrezak (Konuklar) Köyü. Önce oraya gelmiş. Ailesi ve yakınlarıyla görüşmüş, eşinin gelmediğini öğrenmiş. Çünkü eşinin ailesi henüz göç etmemişti. Yine düşmüş yollara. Bulgaristan’a kadar yaya yollarda. Varmış ki eşi de kendi ailesiyle göç etmiş. Bir daha bulamamış eşini.

Adapazarı’na, Abdurrezak (Konuklar) Köyüne, gelmiş. Aradan çok geçmeden Kurtuluş Savaşı, yine seferberlik ve tekrar askere çağrılmış. Ver elini Batı Cephesi. Yunanı denize dökene kadar savaşın içinde kalmış. Savaştan sonra köyüne dönmüş. Komşu Köy olan Bakırlı Köyünden bir kız ile evlenmiş. Daha sonra Bakırlı Köyüne yerleşmiş. Bakırlı ’da Karatepeliler derler onlara. Üç oğlu, iki kızı dünyaya gelmiş. Karatepeli Halil 1975 yılında 80’li yaşlarda vefat etti. Mezarı Bakırlı Köyü Yukarı Mahalle mezarlığında. Büyük oğlu Mersin’in Tarsus İlçesinde yaşadı. Diğer çocukları Bakırlı ‘da yaşamını sürdürüyor.

Mekânın Cennet olsun Karatepeli Halil. Seni ve senin gibi kahramanları saygıyla anıyorum.

Ali ÇETİNKAYA

İlk Yorumu Siz Yazın

Yorum Yaz

Lütfen Yorumlarınız Haberin Konusuna Uygun Olsun. Kişisel Sözlü Kelimeler Silinecektir.
Adınız:
Başlık:
BBCode:
Yorum:
Güvenlik Kodu:*
	Bu Habere Yazılan Yorumlar Hakkında E-Posta Aracılığıyla Bilgilendirilmek İstiyorum