|
Çocukken cenazelerden çok korkardým.
Büyüdük…
Korktuðum o acýlarý biz de yaþamaya baþladýk…
Önce babam, sonra caným ablam…
Þimdi de annem.
Annem hep dua ederdi…
“ Yatalak olmadan, akýl saðlýðým yerindeyken, kimseye muhtaç olmadan…”
Duasý kabul oldu…
Ýlerleyen yaþýna raðmen ayaktaydý.
Kendi ihtiyaçlarýný görüyordu.
Biraz keyifsizdi.
Hastaneye götürdüm…
Yatýrdýlar.
Tahliller, ultrason, tomografi derken bir hafta geçti.
Bayram sonrasý nasýl bir tedaviye baþlanacaðýna karar verilecekti.
Ama vücut yorgundu.
Yoðun bakýma alýndý.
8 günlük yoðun bakým süreci sonrasý kaybettik…
Hep içimizde bir umut…
Yoðun bakýmdan servise, servisten eve çýkmasýný umut ettik.
O kadar þeye dayanmýþtý ki, buna da dayanacak gücü olacaðýný sandýk…
O annesiz, babasýz büyümüþ, kardeþlerini de büyütmüþtü.
Yetmedi…
Yokluk, yoksulluk içinde 6 çocuk büyüttü.
Yemedi, yedirdi derler ya…
Aynen öyle…
Babam da, annem de hayatlarýný çocuklarýna feda edenlerdi…
Düzce’den, Adapazarý’na göçtüklerinde sýfýrdan yeniden bir yuva kurdular.
Babam, inþaatlarda ustalýk yaparken annem de hiç boþ durmadý.
Hem yevmiyeye gider, hem hayvan bakardý.
Peynir, yumurta satar ev bütçesine katký verirdi.
Köydeki mevcut evimizi yaparken dereden kovayla kum taþýrdý.
Fýndýk bahçemizdeki her ocakta onun fazlasýyla alýn teri vardýr.
Bize hep helalinden yedirdiler.
Analýk, babalýk öyle bir þey ki, bekarken gece eve geç gittiðim saatlerde babam da annem de hiç yatmadan beklerlerdi.
Senin yaþýnýn hiç önemi yoktu, sen onlarýn hiç büyümeyen çocuðuydun.
Sonralarý köyden dönerken “ eve gidince telefonu çaldýrýn” der, bunu mutlaka birkaç kez de yinelerdi.
Ne kadar geç olursa olsun, döndüðümüzü bildirene kadar yatmadan beklerdi.
Kaybettikten sonra baktým artýk, köydeki evden ayrýlýrken kimse böyle bir þey demiyor.
Evet, anladým ki artýk ben de annesizim…
Annesizliðin ne zor olduðunu ben de gördüm…
Allah mekanýný cennet etsin…
Not: Caným annem için bu mübarek günde bir Fatiha okursanýz mutlu olurum.
Günün Sözü
Hiç unutulmayacak yüz, anne yüzüdür. Hz. Muhammed
Sezai Matur hakkýndaki diðer yazýlar
Gösterim: 1502 | E-posta
|
