Bir annem derdi bana ‘kızım’ bir de sen öğretmenim.

     Dokuz yıl olmuş seni tanıyalı. Yıllarca yaramazlıklarıma huysuzluklarıma inatçılığıma en çokta geveze çeneme katlandın. Arkadaşlarıma yaptığım çirkin şakalarıma gülümseyerek kızgınlığını gösterdin. Bilmiyorum ama beklide evinde öz evladına bağırıp hatta tokatlayarak karşılık vermişindir bu hareketlere.

     Öğrencilik hayatında unutulmayan tek sen varsın eminim. Yazı tahtası, oturma sırası, yer yer boyası dökülmüş okulun il kapısı… Beraber koşup oynadığımız, bazen küstüğümüz bazen de görmek istemediğimiz yakın sıra arkadaşları… Hepsi buğulu bir rüya. Tekrarı, yenileri geliyor, peş peşe geçen yıllar ile beraber.

     ‘Dokuz yılda kaç arkadaşın oldu?’ diye sorsalar, eminim sayabilirim. ‘kaç öğretmenin oldu?’ deseler inanın sayamam.

     Hepsi ‘BİR’ eder. Hepsi ‘SEN’ eder. Çünkü hepsi de ‘KIZIM!’ der. ‘KIZIM!!!’

İlk Yorumu Siz Yazın

Yorum Yaz

Lütfen Yorumlarınız Haberin Konusuna Uygun Olsun. Kişisel Sözlü Kelimeler Silinecektir.
Adınız:
Başlık:
BBCode:
Yorum:
Güvenlik Kodu:*
	Bu Habere Yazılan Yorumlar Hakkında E-Posta Aracılığıyla Bilgilendirilmek İstiyorum