SARIGAZİ, ŞİRİN BİR KÖY
 
Annemin köyüydü, o Sarıgazi,
Köyünün ne iri, gülleri vardı.
Kışları soğuktu, serindi yazı,
Yol kenarından bir, dere akardı.
 
Yamaca kurulmuş, şirin bir yerdi,
Sarmış çevresini, bağlar, bahçeler.
Kiraz dallarında, kuşlar öterdi,
Mehtabı izlerdik, bazı geceler.
 
Bazen hatırlarım, o şen günleri,
Ninemi, annemi, dayılarımı.
Coşkulu geçerdi, köy düğünleri,
Bıraktım orada, anılarımı.
 
Hayatta mı bilmem, arkadaşlarım?
Niyazi, seyfettin, Ahmet ve İsa.
Anılar hem kopuk, hem yarım yarım,
Keşke şu ayrılık, gurbet olmasa.
 
Sarıgazi burdan, uzak olsa da,
Bütün gönül bağım, sevgim orada.
İçime özlem ve hüzün dolsa da,
Dileyen erermiş bir gün murada.
 
Temiz havasına, soğuk suyuna,
Selâm olsun benden, Sarıgazi’ye.
Su şırıltısına, gül kokusuna,
Selâm o yıllara, selâm maziye;
 
Selâm güzel köyüm, Sarıgazi’ye.
 
Fahri ERSAVAŞ

İlk Yorumu Siz Yazın

Yorum Yaz

Lütfen Yorumlarınız Haberin Konusuna Uygun Olsun. Kişisel Sözlü Kelimeler Silinecektir.
Adınız:
Başlık:
BBCode:
Yorum:
Güvenlik Kodu:*
	Bu Habere Yazılan Yorumlar Hakkında E-Posta Aracılığıyla Bilgilendirilmek İstiyorum