Bugüne kadar gazetecilik gereği eleştirisel yandan bakarak eksikleri gösterip eksilerin giderilmesi yönünde yazılar yazmıştım. Ancak ne var ki ülkemizin ve insanlarımızın genel eksiği olan empati, öz eleştiri yönüne dikkat çekmemiştim. Bu yazımda öz eleştiri kısmına bakmak istiyorum.
Peki empati nedir?
Empati:
1.Kendini başkalarının gözüyle görme yatkınlığı.
2.Başkalarını başka insanların gözüyle görme yatkınlığı.
3.Başkalarına onların gözüyle bakma yatkınlığı.

Ya öz eleştiri nedir?
Öz eleştiri:
  Kişinin kendi davranışlarını objektif bir şekilden gözden geçirmesidir.
Bunun sonucu hiç hata bulmayanına bencil denilmektedir.

   Tanımlardan anlaşıldığı gibi siyasette empati ve öz eleştirinin çok önemli kavram olduğunu anlamaktayız. Ne var ki; empati olmadan başarılı hükümette olmaz başarılı çalışmalarda olmaz. Çünkü, alınacak her yasal karar ve yasal tedbirler ile hizmet ve çalışmalarda hükümet gereksinimleri dikkate alırken öncelikle empati yapması gerekiyor. Empati olmadan hizmetin şekli biçimi ve çalışmanın doğru eksene oturtulması mümkünde olmaz. Başarılı hükümet öncelikle hizmet götüreceği yerin vatandaşı gibi kendini görür yada görmeli. Ona göre hizmetne yön vermeli. Örneğin: Elektriği ve suyu olmayan yere çamaşır makinesı verilmeyeceği gibi. Hizmet ve çalışmaların bitiminde de öz eleştiri yapmalıdır ki; varılan sonucun hizmetin amacına ulaştığını yada ulaşmadığını, doğrumu yanlış mı yapıldığını görmeldir iktidar mensupları. Diğer yandan vatandaşta bu kıstaslarda davranan hükümet çalışmalarına kendi empatisi ve öz eleştirini katarak ‘’ gerçekten güzel oldu, Daha önceki hükümetler hiç bi şey yapmadı, bunada şükür ‘’ diyerek hem öz eleştiri yapmış olur hemde öz eleştiri ve empat ile yaklaşıma destek verir.

   Empati hükümetler kadar siyasi muhalefetinde gereksinimidir. Özelliklede öz eleştiri. Hükümetin çalışmalarını eleştirmek bi bakıma en kolay yoldur muhalefet için. Ne var ki, eleştirilerin dozu zamanla kabalaşmakta hatta çözümsüz yorumlarla dikkate alınmayacak boyutlara gelmektedir. Muhalefet yaparken oy kaygısı önemliyse, öz eleştiri ve empati mutlak sürekte sorgulanmalı. Sürekli iktidarı budamaya uğraşmaktansa biz nerde yanlış yaptık demek daha akıllıca değil mi? Öz eleştiri, empati temeline dayanmayan açıklamalar yandaş seçmenede diğer siyasi partilere de komik gelmiyor mu? Şöyle ki, seçimi kaybeden muhalefet erken seçim istiyoruz deyince komedi olmaz mı?

   Gelelim benim öz eleştirime ve empatime.  Yazılarımda iktidara muhalefetim gibi görünüyor olabilirim. Ancak, eleştirmekten çok eksikleri uyarı anlamında ya da dikkate alınması anlamında ele aldım. Hükümetin başarılı çalışmalarını anlatmaya göz ardı etmeye kalkmadım. Gerçekten çok takdir ettiğim çalışmalarda azımsanmayacak kadar çok. Demokratikleşme, iç ve dış siyasette ki bazı güzel çalışmalar, özellikle ulaşım üzerine hizmetler takdir edilmeyecek ölçülerde değil. Empati yaparak bu çalışma ve hizmetlere eldeki mevcut verilerle destek vermemek imkansız. Öz eleştirimde de hiçbir zaman taraf olmadan, incitmeden, eksikleri gösterme adına yazılarımda eleştiriden ziyade "Bunlar da olmalı" yönünde vatandaş tarafından bakarak yapıcı olmaya çalıştım ve çalışacağım.

  Sonuç olarak iktidarın da, muhalefetin de, biz yazarların da ve özellikle vatandaşların bakış açılarından önce empati ve öz eleştiriyi elinden bırakmadan ön sıraya alarak değerlendirme yapmaları unutulmamalıdır.

Yorumlar (6)

Yorum Yaz

Lütfen Yorumlarınız Haberin Konusuna Uygun Olsun. Kişisel Sözlü Kelimeler Silinecektir.
Adınız:
Başlık:
BBCode:
Yorum:
Güvenlik Kodu:*
	Bu Habere Yazılan Yorumlar Hakkında E-Posta Aracılığıyla Bilgilendirilmek İstiyorum