Çayın alt demliği 'kaynana'dır. Sürekli kaynar durur. Hatta dikkat edilmezse
taşabilir de.
Üst demlik 'gelin'dir. Alt demlik kaynadıkça onun da harareti artar. Ama aynı
zamanda da olgunlaşır ve demlenir.
'Gelinin kocası' ise bardaktır. Her iki çaydanlıktan da nasibini alır. Biraz
kaynana doldurur onu, biraz da gelin. Bu nedenle denge unsurudur. Açık ya da
demli çayın hoşa gitmemesi ...
...bundandır.
'Çocuklar' çayın şekeridir. Tat verir. Çok şeker, çayın lezzetini bozar.
Şekersiz çaya alışanlara ise bir tanesi bile fazla gelir.
'Görümce' ise çay kaşığıdır. Arada bir gelir, karıştırır, gider.
'Kayınpeder'e gelince; o da 'çay tabağı'dır. Çayın demine, suyuna karışmaz; bir
kenarda oturur. Sadece dökülenleri toplar ve çevreye zarar vermesini engeller.
Ancak; ara sıra boşaltılması gerekir, yoksa taşıp her şeyi berbat edebilir.
'Çay süzgeci' ailenin sahip olduğu değerlerdir. Aileyi dış müdahalelerden korur.
Delikler büyük olursa çayın tadı kaçar.
Suyu ısıtan 'ateş' ise hoşgörüdür. O olmadan çay da olmaz.
'Kısacası bir bardak çay' ailedir ve ağız tadıyla içilen bir bardak çayın üstüne
yoktur.

İlk Yorumu Siz Yazın

Yorum Yaz

Lütfen Yorumlarınız Haberin Konusuna Uygun Olsun. Kişisel Sözlü Kelimeler Silinecektir.
Adınız:
Başlık:
BBCode:
Yorum:
Güvenlik Kodu:*
	Bu Habere Yazılan Yorumlar Hakkında E-Posta Aracılığıyla Bilgilendirilmek İstiyorum