|
Kavuþma günlerimizin en sevdiðim anlarýdýr gün batýmlarý. Her gün okul çýkýþýnda koþarak geliyorum tren istasyonuna. Soðuk betonlarda üþüyen bedenine battaniye olup ýsýtmaya koþuyorum sana. Ellerinden tutup harabe evimize götürmek seni; lütuflarýn en güzelidir benim için.
Bugün yine öðretmen sordu 'Babalarýnýz ne iþ yapýyor?' diye. Yüreðime yaðdý sýcak damlalar. Nasýl anlatacaktým 'babam öldü, annem dilenci!' diye. Yokluðuna alýþamadým ki babamýn. Senin iþini anlatmaya nasýl alýþayým ben! Fakat Allah biliyor. Onurluyum, gururluyum bir o kadar. Senin evladýn olduðum için anne.
Dergi parasý topluyor öðretmenim. Sen toplayabildiysen eðer vereceðim inþallah. Zaten gün batýmlarýnda birkaç bozuk para attýlarsa önüne, uzaktan beni görünce gülersin gün batýmý gözlerin ile. Yok, eðer boþ kaldýysa mendilin, 'kýsmet' deyip þükrederiz verene vermeyene. Deðil mi anne?
Gül, annesine ipek eþarp alacakmýþ bugün hediye olarak. Anneler günüymüþ ya bu gün. Ben de çýktým çarþýya. Ne alabilirdim ki elimdeki parayla. Bit pazarý diyorlar buraya. Öyle bir þey gördüm ki yok
kýyýsýnda kullanýlmýþ eþyalar içinde. Yaþlý teyze satýyor. Sordum 'kaç para?' diye. Yüzüme baktý, elimden tuttu. 'Ne yapacaksýn kýzým?' dedi. Söyleyemedim anne, söyleyemedim iþte. Aðladým, sýnýfta olduðu gibi, sokakta olduðu gibi.
Yüzlerce çeþit kumaþ parçalarýndan yapmýþlar' 'Ýþte benim hediyem!' dedim. Elimde ki bozuk paralarýn hepsini verdim teyzeye. Hediyemi siyah bir poþetin içine koydu.
Anneler günün kutlu olsun anne. Aldýðým hediyemi de kabul et ne olur. Seni soðuk betonlardan koruyacak o. Kýrkyama minderi diyorlar buna anne.
'Cennet annelerin ayaðý altýnda' dedi öðretmenimiz bugün. Ama ben o cennetten önce senin kucaðýnda olmak istiyorum anne. Cennetim de sensin benim, dünyamda. Bir daha' Bir daha'...
Melike KALEMCÝ
(Kýz Meslek Lisesi 3. sýnýf öðrencisi)
OKUYUCU KÖÞESÝ hakkýndaki diðer yazýlar
Gösterim: 2094 | E-posta
|
