|
Evet, Sakaryaspor'un kurtuluş reçetesi elimde, onu kurtarsa kurtarsa ben kurtarırım.
İlk fırsatta kurtaracağım da…
Lakin bu yazının Sakaryaspor ve Sakaryaspor'u kurtarmakla alakası yok.
Baktım, Sakaryaspor'u kurtaracağım diyen herkes başka bir yerden başka bir tarafını kurtarıyor, baktım bu takım öyle bir marka ki herkes bir tarafından yiyor ve sömürüyor…
Ben de affınıza binaen bir kurnazlık yapıp, Sakaryaspor başlığı altında farklı ama çok önemli bir yazının okunmasını sağlayabilir miyim diye böyle yaptım.
Ben de Sakaryapor'u ilk ve umarım son kez kullandım yani…
Yerel ve genel gazetelerin son sayfadan başlanarak okunduğu, tuttuğunuz takımın kaç gol attığının ve yediğinin, o gün Güneydoğu'da kaç şehit verdiğimizden daha önemli olduğu şu güzel ülkemin insanları, belki bu ilde farklı gündemlerin de olduğunu anlar diye…
Yazı yazıyorsunuz vatandaşın umurunda değil ki okunmuyorsunuz…
Konuyla ilgili tek bir yetkili arayıp da hayırdır demiyor…
Validen randevu istiyorsunuz, bir hafta geçti ses seda yok…
Acaba yok mu diyorsunuz, burada…
Acaba gündemi mi yoğun ve önemli diye bakıyorsunuz, mutat protokol ziyaretleri vesaire, hepsi tırı vırı…
Peki, biz neyin peşindeyiz?
Randevu konumuz ne?
İşte iki gündür yazdığımız Dernekkırı Prefabrikleri…
Bir de norm kadro düzenlemesi sebebiyle yaklaşık 200 öğretmenin yaşadığı sıkıntı…
Aradan bir hafta geçti, 3000, yazıyla üç bin üyelik sendikanın yönetim kurulunun randevu talebine cevap yok.
Ha, yok mu?
Hiç derdim değil…
Benim bürokratım, benim yetkilim, benim amirim, benim müdürüm olamıyorsanız, bu sendikayı takmıyorsanız, benden Yalova kaymakamı muamelesi görürsünüz ki, kendiniz bilirsiniz...
İki gündür üst üste Dernekkırı'nı yazıyorum…
Okuyanlar okuduklarına inanamıyorlar, bu çağda, bu ilde, böyle bir yer, böyle bir bataklık mümkün değil diyorlar.
Ama var ve bu ili yönetenlerin umurunda değil…
Ve daha önemlisi; Orada bir okul var…
Bahçesinde ve bünyesinde hemen her gün kavgaların yaşandığı, baltaların, pompalı tüfeklerin havada uçuştuğu, eğitim çalışanlarının tartaklandığı, horlandığı hatta dayak yediği, arabalarının çizildiği, lastiklerinin patlatıldığı, arabalarının yolda durdurulduğu bir okul…
Sanırsınız ki Güneydoğu'da kurtarılmış bir bölge…
Yalova'da da değil ha, Adapazarı'nın göbeğinde böyle bir okul var.
Dolayısıyla Yalova kaymakamını ilgilendirmeyen bir okul…
O okulda öğretmensiniz. Öğrencinize veli tanıma amacıyla hatırladığınız formu verip doldurmasını istiyorsunuz.
Aman Allah'ım!!!
Babanızın mesleği sorusunun cevabı çok af edersiniz pez…k, annenizin mesleği sorusuna verilen cevap o…pu!
İki sebebi vardır; Ya öğrenci anne/babanın birbirine hitabından dolayı öyle sanarak yazmıştır ya da gerçekten öyledir.
Bana haber veriyorlar, gidiyorum, karakoldan da teyit ediyorum ki evet anne/babanın mesleği aynen çocuğun yazdığı gibi…
Ve o çocuk bunun ayıp olduğunu bile bilmiyor…
E ne olacaktı;
İki gündür söylüyoruz; Sadece bir haftalık asayiş raporu bile ortaya koyuyor ki Dernekkırı Prefabrikleri sosyal işlevini kaybetmiş, bünyesinde karılarını kızlarını satan, uyuşturucu ticareti yapan, hırsız, arsız, dolandırıcı, tinerci ve kanun kaçaklarını barındırıyorken, o okula iyi aile çocukları kayıt olacak değil ya?
Haliyle çoğunluk anadan-babadan talihsiz çocuklar…
Aile kavramını bile bilmeyen, o..puluğu meslek zanneden, aile sıcaklığını ve huzurunu bir kez olsun tatmayan çocuklar…
Bunu konuşacaktık…
Dört gün bekledik, baktık ses yok, yazdık…
Böyle de anlaşırız, sorun değil…
Ağzımızdan duymayı istemeyenlere böyle de duyururuz…
Böyle de sorarız;
Evet…
İlimizde, ilimizin göbeğinde fuhuş, hırsızlık, cinayet gibi asayiş olaylarının faillerini barındıran bir yerleşim alanı ve sakinlerinin çocuklarını gönderdikleri bir okul var.
O batakhaneyi kapatmak, o masum çocukları devlet himayesine almak ve o okulu tedavülden kaldırmak için daha ne bekliyorsunuz?
Sayın Valim…
Sayın yerel yöneticilerim…
Sayın siyasetçiler…
Artık anlamını, işlevini yitiren, yitirdiği gibi bu hali ile ekonomik, sosyal ve sosyolojik anlamda her türlü melanetin bataklığı durumundaki bu prefabrikeleri tedavülden kaldırılmak bu kadar zor mu?
Ha, benim için yazmak zor değil.
Ankara dönüşü devam edeceğiz…
Erol Afşar hakkındaki diğer yazılar
Gösterim: 1415 | E-posta
|
