|
Kesinlikle siyaset amaçlı söylemiyorum;
Kamu ve çalışanları hiç bu kadar ayağa düşürülmemişti.
Kamu çalışanlarının sosyal ve ekonomik itibarı hiç bu kadar ayaklar altına alınmamıştı.
Kamu çalışanları iş, meslek ve işleyiş güvenliği konusunda hiç bu kadar savunmasız bırakılmamıştı.
Hepsini geçtim; Kamu çalışanları özellikle milli eğitim alanında bizzat bakanları ve haliyle sair bürokratları marifetiyle bu kadar aşağılanmamış, horlanmamıştı.
Hiçbir milli eğitim bakanı emrindeki eğitim çalışanlarını halka; çalışmıyorlar, yatıyorlar, üç ay tatil yapıyorlar, eksikler, yetersizler vesaire diye şikâyet edip, itibarlarını ayaklar altına almamıştı.
Hiçbir milli eğitim bakanı; Çalışmıyorlar ki, bakın benim bürokratlarım öğretmen bayanlarla evlenmek için birbiriyle yarışıyorlar dememişti.
Hiçbir milli eğitim bakanı, öğretmenlerini, işini doğru yapmayan, potansiyel psikopat, dayakçı, cani, sadist ve tacizci, ilan edip ben yetişemiyorum gelen beraber denetleyelim şunları dercesine Alo 147 öğretmen şikâyet hattı kurmamıştı.
Hiçbir zaman kamu ve eğitim çalışanlarına yapılan saldırı ve tacizler, yapanın yanına kâr bırakılmamıştı.
Öğrettiği harf başına kırk yıl kölesi olunması gereken öğretmen hiç bu kadar köleleştirilmemişti.
Eskiden devlet memurluğunun bir saygınlığı vardı. Devlet saygındı çünkü…
Eskiden devlet memurluğunun bir dokunulmazlığı vardı. Taşlar bağlanıp itler salınmamıştı çünkü…
Şimdi devleti yönetenlerin olağanüstü dokunulmazlığı var ama onların mesai arkadaşlarının can güvenlikleri yok.
Bırakın bunu sağlamayı, vatandaşı kışkırtan, tahrik eden ve üzerimize salan bir anlayış hâkim.
Ve kesinlikle karşı karşıya geldiğimiz ortamlarda bizi yani mesai arkadaşlarını, üç oy uğruna bir kalemde satabiliyorlar.
Gördünüz, önce bir doktor öldürüldü, sonra bir öğretmen bıçaklandı ve Kaynarca ilçemizde öğretmenler, servis şoförleri tarafından dövüldü.
‘Bu ne cürettir yahu' demek için çok geç artık…
Artık bu cüreti nereden aldıklarını da bizim safımızda olması gerekenlerin saf değiştirdiklerini de biliyoruz…
Velilerle sabah akşam tartıştığımız yetmezmiş gibi bir de kantinciler ve derken servis şoförlerini sardılar başımıza…
İçinde ihale olan her sistemin bir ucunda mafya ayağı mutlaka oluyor…
Kantinler ve servislerde de bu sıkıntı oranları farklı olmak kaydıyla mutlaka var.
İşini düzgün yapanları tenzih ediyorum ama yapmayanlar çoğunluktalar.
Algıları farklı, anlayışları farklı, dünyaları farklı, eğitim-öğretimle uzaktan yakından bağlantısı olmayan, çocukla ilişki kurmaması hatta yan yana bile bulunması gereken bu tip insanlar, bir şekilde ihaleyi alıp eğitim-öğretim organizasyonuna kıyıdan köşeden dâhil ve müdahil olabiliyorlar.
Sonra ayıklayın pirincin taşını…
Hadi gelin de denetleyin kantini, gelin de ‘arkadaş sattığın bu ürün sağlıksız, yasak, bunu satmayacaksın' deyin hadi…
Hadi gelin de ihaleye iki araçla girip, taşımayı tek araçla yapan, taşımayı farklı araçla yapan, öğrencileri balık istifi dolduran servis şoförlerine nasıl davranmaları gerektiğini anlatın, yerse…
İşte Kaynarca'da yaşanan olayın tarafı olan öğretmenler bir çarka çomak sokmuştur mutlaka ve birilerinin çıkarına dokunmuştur ki derslerini(!) aldılar.
Şimdi sahip çıkması gerekenler nerede?
Kamunun ve kamu çalışanlarının sahipleri nerede?
Bakıyorum da bu ilin valisi, vali yardımcısı ortalıkta yok.
Bu ilin milli eğitim müdürü de ortalıkta yok.
Yok olun…
Ama yarın, yok barıştırma yok uzlaştırma diye araya girmeye kalkarsanız, o zaman da ortalıkta görünmeyin…
Burada konuşması gerekenler canı yananlar ve onlarla birlikte olanlardır.
Meslektaşlarına geçmiş olsun demek ve tepki koymak amacıyla olayın geçtiği okulda, hiçbir sendikal ve siyasal taassubu olmadan toplanan Kaynarca Öğretmenleri söyleyecektir son sözü…
UYANDIRMA SERVİSİ
Hz. Ali ne güzel söylemiş: Halka hürmet edenler hürmete mazhar; halkı tahrik edenler hakarete layık olurlar. Halka saygınlık veren kişi, saygın tutulmuştur. Halkı küçümseyenlerse saygı görmemişlerdir.
Ama Türkiye'de bu sözlerin muhtevasının tam tersi işliyor. Halka ne kadar çok hakaret ederse oyu o derece artan bir iktidar ülkenin başındadır.
Halkın her kesimi bu iktidarın hakaretlerine, aşağılamalarına maruz kaldı ama bu durum AKP'ye kayıp değil kazanç olarak yansıdı.
Başbakan, bakan, milletvekili ve bu partinin diğer yöneticilerinin halka yapmış olduğu hakaretler, aşağılamalar hiçbir tarihte, başka bir iktidar zamanında, bu derecede görülmemiştir.
Ama bunlar halkın bu duruma tepkisini görmediğinden ve sandıkta cezalandırmadığından kendilerine çeki-düzen vermemektedir.
Aynen bildikleri siyaset tarzını sürdürmektedir.
Bu iktidarın halka hakaret etme, aşağılama sicili bir hayli kabarıktır. Derdini anlatan çiftçiye "Gözünü toprak doyursun", "Ananı al git lan" dediğini, 'çocuğum işsiz' diyen yaşlı adama "Senin oğlunda işsiz kalsın" diye bağırdığını hafızası güçlü olanlar unutmamıştır. Hakaretler, aşağılamalar bununla sınırlı değil tabi, bu konuda birçok örneğimiz vardır.
AKP aslında rahatsızlık duymayan halk üzerinde siyasi karakterini tatmin etmektedir. Halkı böyle gören iktidar, halktan değer görünce sanırım sadist-mazoşist bir ilişki ortaya çıkmaktadır. Halk kendine acı çektirdikçe iktidara daha çok bağlanmaktadır.
İşte bu gariplik çözüldüğü vakit, garibanlarda esir halinden kurtulacaktır.
Erol Afşar hakkındaki diğer yazılar
Gösterim: 1682 | E-posta
|
