Bugün sözde Toplu Sözleşme Masası'nda ve perde arkasında oynanan tiyatronun sebebini anlamak için o güne yani Anayasa'nın bazı maddelerini değiştirmek için yapılan referandum sürecine dönmek gerekiyor.
Ne olmuştu?
Dünyada eşi benzeri örneği olmayan bir sözde referandum ile birbirinden farklı onlarca maddeyi tek cevaba bağlayarak sözüm ona halk iradesinin sandığa yansıması sağladıkları o referandumda, 12 Eylül ile hesaplaşmak istiyorsanız eğer tamamına 'evet' demek suretiyle örneğin demokrasi kalkanıyla AKP diktatörlüğü oluşturulmasını sağlayan maddelere de cevaz vermiş olacaktınız.
AKP'ye yandaş yargı oluşturma yolunu açan bir maddeye 'hayır' demekle örneğin memurlara verilen Toplu Sözleşme hakkını elinizin tersiyle itmek, üstüne üstlük 'bunlar memur düşmanı, bakın toplu sözleşmeye hayır diyorlar' diye böğürenlere ve onların etkilediklerine dert anlatmak zorunda kalacaktınız.
Kamu çalışanlarına bir takım sosyal haklar tanıyan maddeye 'evet' demekle de ülkenin ve milletin bölünmesine yasal zemin hazırlayan başka bir maddeyi kabullenmiş olacaktınız.
Biraz da körlerin fili tanımlaması gibiydi o referandum...
Hani hortumunu tutan kör, fili bir borudan, ayaklarını tutan bir sütundan ibaret sanıyor ya, herkes referandumu kendini ilgilendiren bir maddeden ibaret sanmış, gerisini okuma ve yorumlama zahmetine bile girmemişti.
Bu milletin en akıllısının bile referandum maddelerini sıralayamazken toplumda büyük bir kafa karışıklığı oluşturulacağı muhakkaktı ki iktidar partisi de bundan medet ummuştu zaten.
Kimse bilmiyor, bilenler de tersten biliyorlardı çünkü AKP'nin yandaş medyası gece gündüz, 24 saat görev başındaydı.
Sokakta ne kadar 'evet'çi buldularsa, ekrana taşıdılar, gazetelerinde manşet yaptılar.
İşin içine sözde akil adamlar ile din adamı rollerini üstlenen şaklabanları sokarak "Hayır dersen günaha girersin. Referandumda evet oyu kullanmak, umreye gitmekten daha evladır" fetvaları verdirdiler.
Eskiden bir dernekte, bir partide, bir vakıfta herhangi bir Sivil Toplum Örgütünde görev yapmış ya da eski solcu ve ya eski ülkücü adı verilen insanlara, gün boyu malum medyanın ekranlarında 'evet' demenin faziletlerini anlattırdılar.
Yetmedi ki Başbakanımız olağanüstü demokratik anlayışı için de her fırsatta Sivil Toplum Örgütlerine avazı çıktığı kadar bağırdı, "Bi taraf olanlar bertaraf olur, referandumda ya "evet" de ya da "hayır" tarafını belli et" tehditleri yapıldı, "hayır" diyenlere bütün öfke kusuldu ardında da "hem hayır diyeceksiniz hem de gelip hak talep edeceksiniz, yok öyle 25 kuruşa simit" denildi.
Ne kadar Sivil Toplum Örgütü varsa ister sendika, ister dernek, ister oda, ister vakıf, hepsine verilen mesaj şuydu; "bize biat ederseniz rahat edersiniz, hem hayır deyip, hem karşımıza çıkıp bizden hiç bir talepte bulunmazsanız, zaten "hayır" diyerek sonunuzu hazırlıyorsunuz, referandum sonra bazılarınızın zaten icabına bakacağız..."
Başbakanımız böyle demokratik tavır gösterir de avenesi altta kalır mı?
Onlar da; "Ön teker nerden geçerse" misali kora halinde hep bir ağızdan "ya evet" dersiniz ya da dayağı yersiniz (!)" yetmez yok olur gidersiniz" korosu kurdular.
Bakanlar, bürokratlar, milletvekilleri, il ilçe belde örgütü yöneticileri, hükümetten nemalanan tarikatlar, AKP'li bir kısım tetikçi seçmenler, yandaş sivil toplum örgütleri, yandaş işçi ve memur sendikaları, yandaş medya, yandaş gazete ve ekran fareleri, demokrasi havarisi entel, dantel bölücü arıza solcular, sözde sağcılar ve her iktidarın "yağcı" ve yalaka takımlarında dahil olduğu bu koro ile hep bir ağızdan millet tehdit edildi;
"Hayır derseniz, yok olursunuz. Ekmeğiniz kesilir. Yeşil kartınız elinizden alınır. Borçlarınızdan dolayı evinize iş yerlerinize icra gelir. Odun, kömür, patates, soğan, makarnayı bir daha rüyanıza görürsünüz. Daha önemlisi bir gün bir gece bir an ayağınız takılıp yere düşebilirsiniz. Başınıza küçük bir kaza gelip kodese düşebilirsiniz. En iyisi evet deyin, selamete erin" denildi...
Bunlar yaşandı o yüzkarası referandum sürecinde...
Bir sosyal hukuk devletine, demokrasi ile idare edilen bir ülkeye, isminin bir bölümünde cumhuriyet olan hiçbir ülkeye yakışmayan, hiçbir doğru ile bağdaşmayan bir sürü kepazelik yaşandı.
Biz çoğunlukla bu kepazeliğe alet olmadığımız için 'hadi ordan, siz referandumda evet demediniz ki şimdi hak hukuk talep etmeye hakkınız olsun' fırçası yedik.
Bize, "Tabi ki referanduma evet diyenlerle yapacağız Toplu Sözleşme yasasını, size mi soracağız" denildi.
Haliyle Toplu Sözleşme Yasasını bütün içeriği ile ve Toplu Sözleşme masasını bütün sonuçlarıyla malum sendikaya borçluyuz.
Bakalım 'ama efendim, biz size evet dedik, oy verdik, tabanımızı emrinize amade kıldık, bu uğurda sendikacılık bile yapmadık, lütfen, bize acıyın, üye kaybederiz, yetkiyi kaptırırız' yalvarmaları onları ve onların yüzü suyu hürmetine kısmen de olsa yapılan iyileştirmelerle kamu çalışanlarının yüzü gülecek mi?
Sözün özü; Her türlü kepazeliğin yaşandığı o sürecin bugün 'hayır'lara vesile olacağını sanmıyorum, inanmıyorum.
Ve soruyorum; Aldınız mı toplu sözleşme hakkınızı!!! Erol Afşar hakkındaki diğer yazılar Gösterim: 1412 | E-posta
