|
Kendi şehrinde yabancı olmak |
|
Çarşamba, 07 Kasım 2012 |
|
Sosyal medya insanların birbirleriyle iletişiminde yeni mecra oldu...
15-20 yıldır hiç görmediğimiz arkadaşlarımızla sosyal medyada buluşup konuşabiliyoruz...
Çok uzaklardaki tanıdıklarla birbirimizden haberdar olma imkânı veriyor...
Yurdun dört bir yanındaki meslektaşlarımla sosyal medya üzerinden iletişim kurabiliyorum...
30 yıldır hiç görmediğim öğretmenlerimle bile sosyal medyada buluşma imkânım oldu...
Bunlardan biri de Ali Dilmen Lisesi'nden coğrafya öğretmenim Nezaket Balcı.
Öğretmenlerim arasında hiç unutamadıklarım arasında yer alan Nezaket Öğretmeni yıllar sonra Facebook'ta görünce o kadar mutlu olmuştum ki;
Emeklilik sonrası İstanbul'a yerleşmiş...
Zaman zaman paylaşımlarının altına not düşüp haberleşirdik...
Hafta sonu Adapazarı'na gelmiş...
Gezisi sonrası düşüncelerini yazmış;
"Bugün Sakarya'da Çark Caddesi'nde, Sedat Kirtetepe Caddesi'nde, Serdivan AVM'de, Kipa Outlet'te dolaştım...
Sadece bir tek tanıdığa rastladım...
Eskiden adım başı selam vererek yürüdüğümüz sokaklarda sanki o şehrin yabancısıydım...
Biraz içim buruldu, doğduğum büyüdüğüm şehirde yabancı gibi olmaktan...
Ama şehrimi çok seviyorum yine de..."
Sakarya'da binlerce öğrenci yetiştiren ve Adapazarı'nın yerli ailelerinden birine mensup olan Nezaket Öğretmen bu serzenişi sonrası kendisi sosyal medyadan takip eden onlara öğrencisi bu durumdan üzüntülerini belirtmişler...
Ve bir daha ki gelişinde bir ortamda buluşmak için çağrıda bulunmuşlar...
Umarım ben de o gelişinde kendisini görürüm...
Benim burada söylemek istediğim Nezaket Öğretmen'in yaşadığı kendi şehrinde yabancı olmak duygusunu biz her gün yaşıyoruz...
Ben de Çark Caddesi'nde yıllar önce sıradan bir muhabirken bile çok daha fazla insanla selamlaşırdım...
Her girdiğim dükkân sahibiyle mutlaka tanışırdım...
Sahibi tanıdık birkaç dükkân kaldı artık...
Şimdi artık bırakın sokaktaki insanları esnafları bile tanımıyoruz...
Zaten cadde fabrika satış mağazalarıyla doldu...
Şehir göç alıyor, göç veriyor...
Deprem sonrası şehirden büyük bir göç olurken, şehre de yeni insanlar gelmiş...
Yeni bir nesil yetişiyor artık...
Şehirler canlı varlıklardır...
Zaman içinde büyürler, gelişim ve değişim gösterirler...
Bunları biliyorum...
Ama yaşadığın kentte kendini yabancı hissetmek bir garip geliyor insana...
Hüzün veriyor...
O çok sevdiğim Çark Caddesi'nde, Atatürk Bulvarı'nda dolaşmak artık eskisi gibi keyif vermiyor...
Artık Atatürk Bulvarı'nda turlayıp siyaset konuşan kimse yok artık...
Şehrin siyasetinin nabzı Bulvar'da atmıyor...
Uzunçarşı tavuk dönercilerinin işgaline uğramış durumda...
Bunlardan yayılan o sevimsiz koku tüm çarşıyı boğuyor...
Kapalı Çarşı artık son günleri yaşayan bir ölüye benziyor...
Ben de Nezaket Öğretmen gibi eski Adapazarı'nı, herkesin birbirini tanıdığı, tanıdıkların birbirine selam vermeden geçmediği o güzel kenti özlüyorum...
Biliyorum ki; biz ne kadar özlesek o Adapazarı geçmişte kaldı...
...
Alanya ve turizm
Alanya'ya en son 1996 yılında gitmiştim...
Hafta sonu Türkiye Gazeteciler Federasyonu toplantısı için Alanya'daydık...
Turizmin bir kenti 16 senede, nereden nereye getirdiğini gözlerimle gördüm...
Çok kısa süre kenti dolaşma imkanı bulsam da o farkı net bir şekilde fark ettim...
Alanya'yı Alanya turizmini size anlatmak istiyorum...
Belki yarın...
...
Güney Afrika
Birkaç yıl önce Sakaya Gazeteciler Cemiyeti'nin girişimleriyle Sakarya Üniversitesi Sakarya Meslek Yüksek Okulu'nde Basın-Yayın bölümü açıldı.
MYO'nun 3+1 modeliyle bu yıl öğrenciler bir dönemlerini sektörün içinde geçiriyorlar...
Basın-Yayın öğrencilerinden biri de bizim gazetede staj yapıyor...
Gülcan Hacıgaffaroğlu...
Teyzesinin düğünü için Güney Afrika'ya giden Gülcan izlenimlerini 2 günlük bir yazı dizisi için sizler için hazırladı...
Kendi deyimiyle bir "acemi gazeteci"nin G.Afrika izlenimlerimi beğeniyle izleyeceğinizi umuyorum...
Yarın Yenihaber'de...
Kaçırmayın...
Sezai Matur hakkındaki diğer yazılar
Gösterim: 1543 | E-posta
|
|
|
