|
Çarşamba, 06 Mart 2013 |
|
Oslo ve İmralı görüşmeleri, hükümetin önce reddettiği ardından ‘tamam böyle bir anlaşma yaptık ama ABD yan çizince vazgeçtik’ dediği 23 Eylül 2003 tarihli Dubai Anlaşma’sının tezahürüdür.
Neydi Dubai Anlaşması?
O dönemlerde yazdığımız eski ama eskimeyen “Türk’ün Parayla İmtihanı” başlıklı yazımızla hatırlatalım;
“En zor anımızda bize dayatıldığı halde, Türk milletinin paçavraya çevirdiği Sevr Antlaşması’nın en can alıcı maddeleri şunlardı;
Azınlıkların haklarını gözettiği müddetçe İstanbul, Osmanlı Devletinin başkenti olarak kalacak, aksi takdirde Türklerden alınacak…
Doğudaki Kürtler, ayrı bir devlet kurmak isterlerse, Türkiye buna müsaade edecek...
Anadolu’nun bir kısmında hür ve bağımsız bir Ermenistan kurulacak…
Arabistan ve Mezopotamya (Musul dahil) İngiltere'ye bırakılacak…
Ne yaptık?
Tarihte eşi benzeri görülmemiş bir bağımsızlık mücadelesi ile düşmanları yurdumuzdan atıp Lozan Anlaşması ile bağımsızlığımızı tescil ettirmekle kalmadık, Musul ve Kerkük üzerindeki haklarımızı baki tutup, içimizde Ermeni ve Rumlar dışında azınlık olmadığını da kabul ettirdik.
Biz aslında o gün, köpek gibi efendisinin kendisine verdiği ile yetinmek yerine bozkurt gibi şerefimizle yaşamayı yani tok ama esir olmaktansa, aç ama hür olmayı tercih etmiştik.
Allah yardım etti, hür, bağımsız, onurlu bir milletin şerefli devletini kurduk.
Peki bugün işgal altında bile değilken Türkiye’ye dayatılan ve AKP Hükümetinin imzaladığı öne sürülen ve kendilerince de reddedilmeyen o anlaşma neyin nesidir?
Önce maddelerini özetleyelim;
Irak’ın kuzeyinde bulunan birliklerimizi geri çekeceğiz. Hangi gerekçeyle olursa olsun, sınır ötesi harekâtta bulunmayacağız. Sıcak takip yapamayacağız.
Kendi topraklarımızda dahi askerî harekâtlar için, ABD askerî makamlarına haber ve bilgi verip izin alacağız.
Eğer PKK’ya karşı bilgi vermeden ve izin almadan harekât yapacak olursak, ABD hükümeti, Kürt halkına karşı şiddet kullanıldığı ve soykırım uygulandığı çerçevesi içinde uyarıda bulunma hakkını kullanabilecek, gerekli gördüğü ambargo ve silahlı müdahale gibi siyasal ve askerî yaptırımları saklı tutacak.
ABD’nin İran’a ve diğer Ortadoğu ülkelerine karşı uygulayacağı askerî harekâtlara, talep edilmesi halinde şartsız olarak üs ve taşıma kolaylıkları sağlayacak, askerî birlik vereceğiz. Asker sayımızı ve silah kuvvetimizi, ABD’nin uygun bulduğu sayı ve kabiliyete indireceğiz. Türkiye’de bulunan ABD ve NATO irtibat subaylarının görev alanlarını ve yetkilerini genişleteceğiz.
Irak’ın kuzeyinde kurulmuş olan devlet, resmen ilan edildikten sonra resmen tanıyıp bu devletin kuruluşunu savaş nedeni sayan Millî Güvenlik Siyaset Belgesi ve bu yöndeki politika ve kararları kaldırılacağız.
APO ve diğer liderlerle birlikte PKK yönetici ve elemanlarına geniş kapsamlı af çıkaracağız. Etnik grupların siyasete katılmaları önündeki kısıtlamaları kaldırıp hapiste veya dağda bulunan yöneticilerin siyasal mücadeleye katılmalarını sağlayacağız.
Kamu Reformu Yasası ve yeni Yerel Yönetim Yasaları çıkarıp Kürt nüfusun yoğun olarak yaşadığı belediyelerinin özerkleşmesi sürecini gerçekleştireceğiz.
Üniter devlet yapısını terk edip federasyona geçeceğiz.
Kıbrıs’ta Rauf Denktaş’ı devre dışı bırakacağız.
Ege’de Yunanistan’ın taleplerine karşı daha esnek)!) olacağız.
Ermenistan’a yönelik kısıtlamaları kaldıracağız.
Bizim, ölmeyi göze alarak paçavraya çevirdiğimiz anlaşmanın maddeleri bugün ABD’nin talepleri olarak karşımıza neyin bedeli olarak çıkıyor, henüz yalanlanmayan bu iddia doğru ise?
1 milyar dolar hibe veya 8,5 milyar dolar borç karşılığı.
Tok köpek olarak yaşamaktansa aç bir bozkurt olarak ölmeyi yeğleyen bu millete AKP hükümetinin biçtiği değer bu işte.
Yazıklar olsun!”
Şimdi lütfen Dubai Anlaşması ile Oslo ve İmralı görüşmelerini kıyaslayın ki üzerimize oynanan oyunu fark edebilesiniz…
Erol Afşar hakkındaki diğer yazılar
Gösterim: 1876 | E-posta
|
|
|
