|
Eğitim organizasyonun iş ve işleyişinden kaynaklanan sıkıntı ve taleplerle boğuşuyoruz.
Bütün bunlara bir de her yıl bu tarihlerde okullar arası spor organizasyonlarının sıkıntıları ve bize gelen talepler karşısındaki aczi yetimiz ekleniyor ki çıldırmak işten değil.
Malumunuzdur; Olimpiyatlarda dökülüyoruz.
Ata sporumuz güreşte bile nal topluyoruz.
Aldığımız birkaç madalya da devşirme yani ithal sporcuların başarıları…
Yani elin adamı yetiştirmiş, biz kapmışız, onlardan gelen madalyanın da bence hiçbir hükmi şahsiyeti yok.
Ve dikkat ederseniz madalya sayımız gittikçe düşüyor.
Koskoca Türkiye birkaç gümüş ve bronzla idare ederken, elin tek bir sporcusu 8 tane altın kazanıyor.
Başbakan Erdoğan, “Şu son olimpiyatlarda bizlere yakışmayan bir neticenin çıkmış olması külahımızı önümüze koyup tekrar düşünmemiz gerektiriyor.
Nasıl tedbirler alacağız ki, Türkiye'de dünyada alması gereken başarılı neticeleri alsın ve ismini nasıl ki Avrupa şampiyonasında futbolda bir üçüncülükle dünyaya duyurduysa aynı şekilde topladığı madalyalarla da dünyaya ismini duyursun.
70 milyonluk bir Türkiye ve buradan madalyaları toparlayamayan bir anlayış, burada başta kendimi de sorumlu tutuyorum onu söyleyeyim nerde ne tür eksiğimiz var, bunların değerlendirmesini yapacağım.
Bundan sonraki olimpiyatlara daha şimdiden hazırlanmaya başlayacağız” sözlerini 2008 Olimpiyat sonuçlarına istinaden söylemişti.
Biz de akabinde köşemizden seslenmiştik;
“Öyle uzun boylu düşünüp kafa yormanın anlamı yok…
İşte önemli sebeplerden bir tanesi;
Kütahya-Gediz’den aranıyorum; Başkanım falan ilköğretim okulumuzun kız voleybol takımı ilinizde düzenlenen bir şampiyonaya katılacak, fakir ama gururlu bir okulumuz, kalacak yer ayarlayabilir misiniz?
İyi de bu organizasyonu düzenleyenlerin görevi değil mi misafir takımlara kalacakları yeri ayarlamak?
Yok, artık değilmiş…
İş millete gelince neresinden kısacağını şaşıran hükümet bunu da kısıtlamış, böyle organizasyonlarda takımlar kendi başlarının çaresine bakıyorlarmış.
Şimdi uluslar arası olimpiyat ve şampiyonalarda neden dökülüyoruz diye sormak ve kızmak herkesin harcıdır da bu ülkenin başbakanı, kendi oluşturduğu şartlara rağmen bu soruyu sorabiliyorsa biraz abes kaçar.”
Başbakanımızın serzenişinin ve bizim yazımızın üstünden beş yıl ve bir olimpiyat geçti.
Başbakanın sözü söylendiğiyle kaldı ki son olimpiyatlarda yine döküldük.
Ve Başbakan hala düşünme aşamasında ki biz, bizim ilimizde şampiyon olup bölge ya da Türkiye geneli müsabakalara gitmesi gereken ancak sahipsizlik ve parasızlık sebebiyle adeta dilencilik yapan okullarımızın talepleriyle meşgulüz.
Peki;
Bu ilin valisini, milli eğitim müdürleri, belediye başkanları ve sair yetkilileri neredeler?
Ne yaparlar?
Ne işe yararlar?
Bütün bu organizasyonlardan haberlerinin olmadığını sanmıyorum.
Çünkü özellikle ödül törenlerini ve boy boy görüntü verip reklam yapma fırsatını hiç kaçırmadıklarını çok iyi biliyorum.
Peki, o bölümü kaçırmayanlar, olayın devamında niye yoklar?
Neticede ülke genelinde veya bölgede, bu ilin tanıtımını gerçekleştirecek olan bu okulların ve çocuklarımızın derece ve ödülle dönmeleri durumunda, makamlarında kabul edip yine işin reklam pastasından paylarını almasını biliyorlar da bu çocuklar hangi parayla gittiler, nerede kaldılar, ne yiyip ne içtiler niye sormuyorlar?
Erol Afşar hakkındaki diğer yazılar
Gösterim: 1839 | E-posta
|
