|
Keçeci-zade Ýzzet Molla derki;
Cihan fitne fesatla harap olmaz. Onu asýl harap eden bilginlerin/aydýnlarýn dalkavukluðudur.
Bir gün Sultan Ýbrahim, Sultan-zade Mehmet Paþa’ya; “Mehmet demiþ, senden önceki sadrazamlar, bana bazen itiraz ederler, bu iþ makul deðil derlerdi. Senden hiç böyle bir itiraz iþitmedim, sebebi nedir?”
Mehmet Paþa þu cevabý verir; “Siz yeryüzünün halifesi ve Allah'ýn dünyada gölgesisiniz. Kalbinize sunuh eden þeyler ilham-ý rabbanidir. Sözle ve fiil ile sizden hata olmaz ki itiraza mahal ola. Görünüþte akla uygun deðil gibi görünen iþlerin altýnda bir hikmet vardýr. O bize malum deðildir.”
Ýþte Osmanlý Ýmparatorluðu böyleleri yüzünden battý.
Sonra Türkiye Cumhuriyeti kuruldu.
Eskiden kalma alýþkanlýklarla Atatürk döneminde de dalkavukluk yaþandý yaþanmasýna ama O bunun farkýnda ve hep tedbirliydi.
Farkýndaydý ki, Bir gün etrafýndakilere; “Söyleyin bakalým dedi, bu millet ben öldükten sonra hakkýmda ne diyecek?”
Orada bulunanlarýn “Paþam, halk sizi ‘dahi, kurtarýcý, büyük kahraman’ gibi sýfatlarla yâd edecektir” demeleri üzerine Atatürk “Hayýr, bilemediniz. Halk beni, etrafýný dalkavuklar sarmasaydý bu memleket için çok þey yapacaktý, diye anacak” demiþti.
Atatürk’ün ölümü, saðlýðýnda dalkavukluk yapamayanlar için büyük bir fýrsat oldu.
Ve Atatürk dalkavukluðu, özellikle tek parti döneminde Atatürk münafýklýðý þekline bürünerek, saðlýðýnda daha büyük iþler yapmasýna engel teþkil etmediyse de ardýndan her türlü atýlýmlarýmýzda fren vazifesi gördü maalesef…
Çok parti döneminde iktidar münafýklýðýna dönüþtüyse de, askeri çevreler uzun süre elden býrakamadýlar Atatürk münafýklýðýný…
Sonra referansý Ýslam olanlar geldi iktidara…
Putlar yýkýldý ama kendilerine ait olmayanlar…
Dalkavukluk yasaklandý ama kendilerine yapýlmayanlar…
Allah’tan baþkasýna tapmak, tapýnmak zinhar yasaklandý ama kendilerine yapýlan tazimler hariç…
Münafýklýðýn önüne set çektiler ama kendi münafýklarýný yarattýlar.
Atatürk’e ‘Atam, sen kalk, ben yatam’ diyenle dalga geçildi ama ‘Baþbakan bizim için peygamber gibidir, yoluna ölürüz’ diyenler ödüllendirildi.
Baþbakanýmýzýn açýlýþta elinin deðdiði makas diye makas-ý þerifler ihdas edildi.
Velhasýlý dalkavukluk iyidir, becerebilene…
Her devirde geçer akçedir!
Dolayýsýyla þimdi bana ‘ çevremizdekileri tanýyamaz olduk, yahu bu götün geri dalan þaþkýn ördek neler yazýyor böyle, ne akil adamý, ne akil adamlýðý, bu dün böyle demiyordu’ falan diyenler…
Yani ne desin adam þimdi?
Biliyorsunuz;
Münafýklýk neyse de dalkavukluk gerçektende zor zanaat…
Efendinin ani dönüþlerine, tükürdüðünü yalayýþlarýna ha bire bahane bulacak, her davranýþýný bir keramete baðlayacak, yetmezmiþ gibi de emrindekileri ikna edeceksin, vallahi zor…
Ha, kendini gizlemezsen, dalkavukluðunu itiraf edersen o baþka…
Bakýn padiþahýn dalkavuðuna, itiraf etmiþ, rahatlamýþ…
Bilirsiniz siz onu;
Mesela padiþah ‘Þu patlýcan musakkaya bir türlü doyamýyorum’ dese, veziri de fýrlar;
‘Aman padiþahým, siz söyleyince aðzýmýn suyu akýyor. Akþam olsa da yesek’ dermiþ, falan.
Bir gün niyeyse padiþah patlýcandan nefret etmiþ.
Sofraya deðil yemeði, salatasý, turþusu, tatlýsý ne varsa yasaklamýþ.
Padiþah ‘þu patlýcan musakkanýn neresini beðenirler de yerler, bir türlü anlamýyorum’ dediðinde, baþlamýþ ‘Aman padiþahým, patlýcanýn ekilmesini bile yasaklamak lazým’ diye patlýcaný kötülemeye…
Bundan rahatsýz olan biri dayanamamýþ ve padiþahýn olmadýðý ortamda sormuþ;
‘Yahu! Sen bir zamanlar patlýcaný metheder ve adeta göklere çýkartýrdýn. Þimdi ise patlýcaný ve yemeklerini kötülüyorsun. Nasýl olur da bu kadar deðiþebilirsin hayret!’
El cevap;
‘Bunda anlaþýlmayacak ne var? Ben patlýcanýn deðil, padiþahýn dalkavuðuyum…’
Þaþkýným Ördeðim!
Ama ben çok iyi biliyorum ki sen patlýcanýn yani PKK’nýn dalkavuðu deðilsin…
Kalk adam gibi, ‘ben hükümetin, ben Tayyip Erdoðan’ýn, ben AKAPE’nin dalkavuðuyum kardeþim, var mý ötesi’ de, kurtul bence…
Erol Afþar hakkýndaki diðer yazýlar
Gösterim: 1840 | E-posta
|
