|
Reyhan deyince aklımıza, çok güzel, hoş kokulu fesleğen türü bir bitki gelmektedir. Reyhanlı ise güzel kokulara sahip cennet vatanımın cennet köşelerinden biri.
Ayrıca, barış yoluyla ülkemize katılan şirin bir ilçemiz.
Reyhanlı’dan reyhan kokuları gelirken, şimdi kan kokuları gelmekte…Barış içinde yaşayan insanlarımıza nifak tohumları saçılmak istenmektedir.
“Analar ağlamasın” hamasi nutuklarının atıldığı bu günlerde analarımızın gözlerinden göz yaşı değil, kan gelmektedir. Hem de “Anneler Günü’nde”.
Sorumlular aranmakta ve bulunduğu söylenmektedir.
Neden sorumlu aranıyor ki???
Bebek katilleri ellerini kollarını sallayarak teçhizatlarıyla birlikte gitmiyorlar mı? Onların bunlardan ne farkı var?
Eli kanlı terör örgütü mensuplarının gidişini yazılı ve görsel basında görmekteyiz.Fakat ne hikmettir bilinmez, sağır sultanın dahi gördüğünü ve duyduğunu Genel Kurmayımız görmemekte ve bilmemektedir.
Bu beyanla görev sorumluluğundan kurtulmak mı istenmektedir?
Ülkenin korunmasından silahlı kuvvetler mesul değil midir?
Ne diye sorumlu ararız ki? Bombayı hangi terör örgütüne mensup kişiler patlatırsa patlatsın. Esas sorumlular, “analar ağlamasın” diye nutuklar atanlardır.
Kevgire çevrilip yol geçen hanına döndürülen sınırlarımızın meyveleri değil midir?
Bunların yaşanmaması mucize olurdu zaten. “Perşembenin gelişi çarşambadan bellidir.”
Velhasıl, bombalar hükümetin elinde patlamıştır.
Ne yazıktır ki tahribat Reyhanlı’da ve Türk Milleti’nin kalbinde olmuştur.Türkiye Cumhuriyeti Devleti derin yaralar almıştır.
Üstüne üstlük kah korkudan, kah yalakalıktan, kah satılmışlıktan; kırparak,çırparak hatta hiç haber yapmayan, yapamayan yazılı ve görsel kukla medya, fütursuzca ve ahlaksızca “vur patlasın, çal oynasın” diyerek yaralarımıza tuz basmaya devam etmektedirler.
Katırcılara taziye ziyaretinde bulunanlar, düğünü derneği bırakın, Reyhanlı şehit ailelerini de ziyaret ediniz.
Hepimizin malumu şu anekdota göre, bu millet size geçerli notunu vermekte ve verecektir.
Ankara Üniversitesi’nde öğretmen sınıfa girer. Öğrenciler öğretmenin gelmesine hiç aldırış etmeden konuşmaları sürdürür.
Bir süre sınıfı izleyen öğretmen eline bir tebeşir alır ve tahtaya büyükçe 1(bir) rakamını yazar. “Bu sizin kişiliğinizdir.” der. Sonra 1’in sağına bir tane 0(sıfır) koyar ve Şimdi 10 oldu bu sizin başarınızdır.” diyerek konuşmasına devam eder.
10’a bir sıfır daha ekler: “100 oldu bu da sizin sevginiz olsun. ”
bir tane daha ekler: “100ü 10 ile çarptık bu da sizin kariyeriniz, şerefinizdir.” Öğretmen her sıfır ekleyişte güven, saygı, para durumlarını da söyledikten sonra sınıfı tekrar gözleriyle süzer ve eline bu sefer silgiyi alır. En baştaki 1 rakamını siler:
Şimdi bir sürü sıfır yığını oldu ve hiçbir değeri yok. Eğer kişiliğinizi kaybederseniz elinizdeki her şeyi kaybedersiniz …” Sınıf bir anda sessizliğe bürünür.
Türk Milleti notunuzu yukarıda aktarılan kıstaslara göre verecek, 1 rakamını ve sıfırları koyacak veya silecektir. Tercih sizindir…
Ateşin düştüğü Reyhanlılı kardeşlerime ve Yüce Türk Milleti’ne başsağlığı, yaralılarımıza acil şifalar diliyorum. Allah bu tür acıları bir daha yaşatmasın.
Cemalettin DİNÇER
Eğitimci Yazar
Cemalettin Dincer hakkındaki diğer yazılar
Gösterim: 1852 | E-posta
|
